Μετά από ένα βράδυ ανήσυχου ύπνου εξαιτίας ενός απαίσιου βραδινού γεύματος, σήμερα το πρωί γεμάτη χαρά και ενέργεια είπα να καθίσω να ψάξω για τίποτα χαρούμενο και αισιόδοξο στο ίντερνετ. Διάβαζα λοιπόν το μπλογκ της Μάγδας (θα γράψω και σχόλιο να ξέρεις...λάτρεψα τα μανταλάκια και λέω να φτιάξω κι εγώ!) και μπήκα να δω άλλα μλογκς που παρακολουθεί. Μπήκα λοιπόν σε ένα, το μπλογκ της Annie's και έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Και το μπλογκ της Μάγδας αλλά και αυτό της Άννης είναι τόσο μα τόσο αισιόδοξα!Δύο κορίτσια γύρω στα 15 τους που έχουν τόσο μεγάλη επιθυμία για δημιουργία,που φαίνονται τόσο έξω καρδιά και γλυκήτατες που με κάνουν να αισθάνομαι ότι μπροστά τους εγώ είμαι η πεμπτουσία της απελπισίας και της μιζέριας!Πρέπει να ομολογήσω ότι εγώ στα 15 και στα 16 δεν ήμουν σαν τα κορίτσια αυτά. Ήμουν το ακριβώς αντίθετο ομολογουμένως. Χαμένη ανάμεσα στα μαύρα μου τα ρούχα, τη μοναξιά μου, με μόνη μου παρέα τα βιβλία και το μπλογκ σχεδίου. Θα ήθελα να ήμουν πιο χαρούμενη τότε. Να απολάμβανα κι εγώ την εφηβεία μου. Ώρες ώρες με πιάνει βέβαια τώρα τελευταία.Οφείλω να πω ότι είμαι περισσότερο ευδιάθετη και αισιόδοξη απ'ότι ημουν. Άρα, να πω ότι βρίσκομαι σε καλό δρόμο; 

Θα ήθελα λοιπόν να τα ευχαριστήσω τα δύο αυτά κορίτσια, που με τον τρόπο τους μου εδωσαν δύναμη να αρχίσω να δημιουργώ ξανά. Έχω σταματήσει πια να ζωγραφίζω.Πολύ σπάνια γίνεται αυτό.Ένα σχέδιο στους 2 μήνες κι αν...Είναι κριμά,άσχετο με το αν έχω ταλέντο ή όχι.Είναι κρίμα,γιατί μέσα από το σχέδιο εκφράζομαι.

Αποφάσισα λοιπόν να αρχίσω να δημιουργώ. Πρώτα λέω ότι θα δημιουργήσω κοσμήματα. Ξεκίνησα ήδη! Έφτιαξα ένα κρεμαστό!Είναι πολύ χαριτωμένο.Απλό,αλλά χαριτωμένο. Θέλω να πάρω μικρά τελάρα ζωγραφικής και να φτιάξω καδράκια. Με αρκετή προσπάθεια πιστεύω ότι θα τα καταφέρω. Θα βγάλω και φωτογραφίες να σας τα δείξω όταν με το καλό τα φτιάξω. 

Σκέφτομαι να δημιουργήσω νέο μπλογκ, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι θα ακυρώσω το παρόν. Το 2ο θα είναι ένα μπλογκ όπου θα αναρτώ πράγματα που μου αρέσουν.Κυρίως σε ότι έχει να κάνει με το σπίτι.Από κτίρια μέχρι πιάτα και ποτήρια. Η διακόσμηση και η αρχιτεκτονική είναι δυο μεγάλες μου αγάπες. Μου αρέσει οτιδήποτε έχει να κάνει με τη φαντασία και τη δημιουργία.Ίσως γίνω διακοσμήτρια κάποια μέρα...Δεν το αποκλείω...Από μικρή είχα μια τάση προς αυτό. Τα περισσότερα περιοδικά στο σπίτι μου ήταν περιοδικά που είχαν να κάνουν με το σπίτι.Θα μου πεις, από τη φιλοσοφία και την παιδαγωγική πως θα καταλήξεις στη διακοσμητική, αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα. Κάποια στιγμή θα αναφερθώ και σ'αυτό. Ας πούμε αρχικά ότι ποτέ μου δε θέλησα να σπουδάσω σε μια τέτοια σχολή.Η ζωή όμως σου επιφυλάσσει εκπλήξεις και της μοίρας το νήμα δεν το ξετυλίγεις μόνος σου.Εκείνο ξετυλίγεται κι εσύ ακολουθείς.Κι όταν βλέπεις ότι δεν πορευεσαι στο δρόμο που σου αρέσει, πολύ απλά σταματάς να περπατάς και προσπαθείς να το κοντρολάρεις εως ότου εκείνο πια να ακολουθεί εσένα. Έτσι είναι η ζωή για μένα. Ποτέ δεν είναι αργά όμως να πιάσεις τα χαλινάρια και να οδηγείς εσύ την κουρσα. Κι εγώ αποφάσισα να οδηγήσω την κούρσα (Βρε τι σου κάνει ένα μπλογκ που διάβασες τυχαία!!!).

Υ.Γ.Κάθομαι κι ακούω το soundtrack από το You've got mail.Έχει τόσο γλυκιά, ευχάριστη και διασκεδαστική μουσική! Χίλια μπράβο στον George Fenton!Άσε που είναι και η Νο.1 επιλογή του Παπακαλιάτη για μουσική επένδυση στις σειρές του!Αποφάσισα τέλος,να βάζω μια φωτογράφια σε κάθε μου ποστ!Μια φωτογραφία που θα περιγράφει την διάθεσή μου.

Η φωτογραφία της ημέρας: