Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Μέρες αποχής

Πέρασαν πολλές μέρες από τότε που μπήκα στο μπλογκ μου και είδα τα μπλογκ των υπολοίπων. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ίντερνετ και μάλλον δεν θα έχω για πολλές μέρες/βδομάδες/μήνες(;;;) ακόμη.Ποιοις θα το περίμενε,πως για να μπορέσω να μπω στο ίντερνετ,θα έπρεπε να έρθω στο σπίτι των γονιών μου; Είχα πολύ καιρό να έρθω.Συνήθως το καλοκαίρι επιστρέφω εδώ μια βδομάδα μετά την εξεταστική (η οποία πήγε πολύ καλά ομολογώ κι αν όχι Σεπτέμβρη, τότε τον Φλεβάρη θα ορκίζομαι κι εγώ) και ξεφεύγω από την μονότονη και "μοναχική" ζωή με μικρες δραπετεύσεις στην Θεσσαλονίκη ή στη Χαλκιδική με παρέα!Ελπίζω φέτος να μπορέσω να απολαύσω έστω και για λίγο τις ωραίες παραλίες του Πολύχρονου!Ας όψεται!

Οι μέρες αποχής μου όμως δεν οφείλονται μονάχα στην έλειψη ίντερνετ,αλλά και στο γεγονός ότι πολύ απλά δεν είχα χρόνο!Μια μετακόμιση τρώει χρόνο και ενέργεια!Δεν είχα χρόνο και κουράγιο ούτε βιβλία να διαβάσω!Δε διάβασα καν τα βιβλία που προτείναμε στη λέσχη βιβλίου!Πολύ στεναχωρήθηκα...θα επανορθώσω όμως!

Μετακόμιση λοιπόν. Εκτός απο αγχώδης και εξουθενωτική ήταν κατα διαστήματα και δημιουργική!Και πολυέξοδη ξέχασα να αναφέρω!Όχι λόγω μεταφορικών εξόδων,αλλά όσο να'ναι, κάθε φορά που αλλάζεις σπίτι αγοράζεις και καινούργια πράγματα!Χρήσιμα και μη!Και αυτά τα ΙΚΕΑ είναι πολύ,μα πολύ δελεαστικά!Αφήσαμε ξανά μια μικρή περιουσία μας στο εν λόγω κατάστημα!

Η πολυπόθητη προσαρμογή ακόμη να έρθει.Δεν ξέρω πόσο θα μου πάρει.Υπάρχουν ακόμη νύχτες, που όταν κοιμάμαι μόνη μου, ξυπνάω επειδή πολύ απλά αισθάνομαι οτι βρίσκομαι σε άγνωστο μέρος.Και όσο κι αν προσπαθώ τον χώρο μου να το φέρω πιο κοντά μου,να τον δημιοργήσω σύμφωνα με τη δική μου άποψη,πάλι όμως αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε άγνωστο χώρο.Κοιτάζω γύρω γύρω και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω ότι αυτό είναι πια το σπίτι μου. Αυτό που το κάνει σπίτι μου μέχρι τώρα,δεν είναι τα έπιπλα και τα αντικείμενα,αλλά οι άνθρωποι που ζούμε μαζί.Με αυτούς μέσα μόνο νιώθω ότι βρίσκομαι στο σπίτι μου.Υπό άλλες συνθήκες,είναι ένα σπίτι,άγνωστο σε μένα. Μάλλον εγώ θα πρέπει να το κάνω να με μάθει κι όχι να το μάθω εγώ!

Υ.Γ. Αν και πέρασε πολύς καιρός,θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Κέβιν που μου έδωσε βραβείο για το μπλογκ μου!Και τον ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗ για το βραβείο "Καλύτερου Μπλογκ για Άνιμε"!!!Χίλια ευχαριστώ και στους δυο σας!