Είδα λογής λογής σήμερα. Είδα μια θάλασσα γεμάτη ψάρια και δυο φάλαινες που βουτούσαν. Είδα τον αφρό της θάλασσας και τις χιλιάδες μεταλάξεις τις. Είδα ένα τόξο με το βέλος του, έναν δράκο με το στόμα του ορθάνοιχτο και τα δόντια του να προεξέχουν έτοιμα να κατασπαράξουν όποιον βρεθεί στο διάβα του. Δύο χέρια που κάνουν χειραψία κι ένα μωρουδίσιο χεράκι που μαζεύει τα δαχτυλάκια του σε μπουνίτσα. Δύο κορμιά ενωμένα κι δυο μάτια όλο κακία να με αντικρίζουν. Χάθηκα τώρα...σκορπίστηκαν...
Ανάμεσα απο τα σύννεφα ξεπρόβαλλε ο ήλιος. Μια φωτεινή σφαίρα μέσα στο γκρίζο του ουρανού. Γκρίζο, λευκό, γαλανό, σκούρο γκρι πιο πέρα με αστραπές και βροντές να κάνουν την εμφάνισή τους που και που. Να και το αεροπλάνο που αφήνει το στίγμα του. Κι όλο και πληθαίνουν τα γκρίζα σύννεφα, κι όλο και μπαίνουμε όλο και πιο μέσα τους. Όλο κι όλο δυο δευτερόλεπτα αρκούν για να αλλάξει η σύνθεσή τους. Όλο κι όλο ένα ανογόκλειμα των ματιών. Κι ύστερα όλα αλλάζουν. ΌΠως αλλάζουν και οι ζωές μας. Τόσο μα τόσο απρόσμενα. Τη μια στιγμή έχεις ανοιχτά τα μάτια και την άλλη τα κλείνεις. Απλά τα κλείνεις.
Φαίνεται πως μας έπιασε η βροχή! Ουπς! Βρέχει κεφτέδες!!!
Φωτογραφία της ημέρας:
