Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Το ταξίδι ξεκινά...

Η ιστορία ξεκινά κάπως έτσι:
Ένα μικρό κορίτσι, κάθεται στην αγκαλιά του μπαμπά της και βλέπουν μαζί τηλεόραση. Ένα ντοκιμαντέρ. Βλέπει ένα μέρος, μία πόλη. Ένα όνειρο γεννιέται. Θέλει να πάει εκεί.
Τα χρόνια περνάνε, εκείνη μεγαλώνει, το όνειρο παραμένει. Το κοριτσάκι έχει έναν και μοναδικό στόχο. Να πάει σε εκείνο το μέρος, σε εκείνη την πόλη. Είναι έτοιμη! Θα τα παρατήσει όλα και θα φύγει. Αλλά …. συμβαίνει το απροσδόκητο! Κάτι την φρενάρει, κάτι την εμποδίζει να πραγματοποιήσει το όνειρό της. Εκείνος εμφανίζεται. Εκείνη αλλάζει. Αλλάζει και το όνειρο. Και το όνειρό της είναι πλέον εκείνος. Γιατί εκείνος είναι το μέρος, εκείνος είναι η πόλη.
Καλώς ήρθατε στην «Πόλη του Ανέμου».



Kaze no Machi e
toki no mukou kaze no machi e, nee, tsureteitte
shiroi hana no yume kanaete

amai yubi de kono te wo tori, nee, tooi michi wo
michibiite hoshii no anata no soba e

sono utagoe saenai hirusagari
mezamete futari wa hitotsu ni nari
shiawase no imi wo hajimete shiru no deshou
tsureteitte...

sono utago e setsunaku takaraka ni
subete no kokoro ni hibiku no deshou
shiawase no imi wo shirazu ni nemuru yoru ni

mada shiranai yume no mukou, nee, tooi michi wo
futari de yukeru wa ... kaze no machi e

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Η Πόλη του Ανέμου
Πήγαινε με σε παρακαλώ, πέρα από τον χρόνο, στην πόλη του ανέμου
Εκπλήρωσε το όνειρο του λευκού λουλουδιού μου.

Πιάσε με από το χέρι με τα ευγενικά σου δάχτυλα και δείξε μου το δρόμο
Σε έναν τόπο μακρινό, για να είμαι κοντά σου.

Αυτό το μοιραίο βράδυ, αν και το τραγούδι τους δεν μπορεί να ακουστεί καθαρά
Δύο εραστές ξυπνάνε για να γίνουν ένα
Για πρώτη φορά θα μάθουν τι σημαίνει ευτυχία
Πάρε με μακριά…

Με έναν οδυνηρό απόηχο της φωνής
Τραγουδούν με όλη τους την καρδιά
Χωρίς να γνωρίζουν το νόημα της ευτυχίας, κοιμούνται στο σκοτάδι

Πάρε με σε ένα όνειρο που δεν έχω ξαναδεί, μακριά
Θα πάμε μαζί … στην πόλη του ανέμου.


Για τον καθένα μας υπάρχει μια Πόλη του Ανέμου. Άλλοι το ονομάζουν φαντασία, άλλοι έρωτα, άλλοι όνειρα, επιθυμίες. Όπως για τον Οδυσσέα υπήρχε η Ιθάκη, έτσι και για μένα υπάρχει η Πόλη του Ανέμου. Κάποτε θα φτάσω σ'αυτήν. Εκεί βρίσκονται όλα όσα επιθυμώ. Η ζωγραφική, η μουσική, τα βιβλία, η φιλία, ο έρωτας. Αυτή συμβολίζει την ψυχολογία μου, τη φαντασία μου, τις επιθυμίες μου, τα όνειρά μου. Εν ολίγοις, όλα όσα είμαι…