Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Το ταξίδι ξεκινά...

Η ιστορία ξεκινά κάπως έτσι:
Ένα μικρό κορίτσι, κάθεται στην αγκαλιά του μπαμπά της και βλέπουν μαζί τηλεόραση. Ένα ντοκιμαντέρ. Βλέπει ένα μέρος, μία πόλη. Ένα όνειρο γεννιέται. Θέλει να πάει εκεί.
Τα χρόνια περνάνε, εκείνη μεγαλώνει, το όνειρο παραμένει. Το κοριτσάκι έχει έναν και μοναδικό στόχο. Να πάει σε εκείνο το μέρος, σε εκείνη την πόλη. Είναι έτοιμη! Θα τα παρατήσει όλα και θα φύγει. Αλλά …. συμβαίνει το απροσδόκητο! Κάτι την φρενάρει, κάτι την εμποδίζει να πραγματοποιήσει το όνειρό της. Εκείνος εμφανίζεται. Εκείνη αλλάζει. Αλλάζει και το όνειρο. Και το όνειρό της είναι πλέον εκείνος. Γιατί εκείνος είναι το μέρος, εκείνος είναι η πόλη.
Καλώς ήρθατε στην «Πόλη του Ανέμου».



Kaze no Machi e
toki no mukou kaze no machi e, nee, tsureteitte
shiroi hana no yume kanaete

amai yubi de kono te wo tori, nee, tooi michi wo
michibiite hoshii no anata no soba e

sono utagoe saenai hirusagari
mezamete futari wa hitotsu ni nari
shiawase no imi wo hajimete shiru no deshou
tsureteitte...

sono utago e setsunaku takaraka ni
subete no kokoro ni hibiku no deshou
shiawase no imi wo shirazu ni nemuru yoru ni

mada shiranai yume no mukou, nee, tooi michi wo
futari de yukeru wa ... kaze no machi e

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Η Πόλη του Ανέμου
Πήγαινε με σε παρακαλώ, πέρα από τον χρόνο, στην πόλη του ανέμου
Εκπλήρωσε το όνειρο του λευκού λουλουδιού μου.

Πιάσε με από το χέρι με τα ευγενικά σου δάχτυλα και δείξε μου το δρόμο
Σε έναν τόπο μακρινό, για να είμαι κοντά σου.

Αυτό το μοιραίο βράδυ, αν και το τραγούδι τους δεν μπορεί να ακουστεί καθαρά
Δύο εραστές ξυπνάνε για να γίνουν ένα
Για πρώτη φορά θα μάθουν τι σημαίνει ευτυχία
Πάρε με μακριά…

Με έναν οδυνηρό απόηχο της φωνής
Τραγουδούν με όλη τους την καρδιά
Χωρίς να γνωρίζουν το νόημα της ευτυχίας, κοιμούνται στο σκοτάδι

Πάρε με σε ένα όνειρο που δεν έχω ξαναδεί, μακριά
Θα πάμε μαζί … στην πόλη του ανέμου.


Για τον καθένα μας υπάρχει μια Πόλη του Ανέμου. Άλλοι το ονομάζουν φαντασία, άλλοι έρωτα, άλλοι όνειρα, επιθυμίες. Όπως για τον Οδυσσέα υπήρχε η Ιθάκη, έτσι και για μένα υπάρχει η Πόλη του Ανέμου. Κάποτε θα φτάσω σ'αυτήν. Εκεί βρίσκονται όλα όσα επιθυμώ. Η ζωγραφική, η μουσική, τα βιβλία, η φιλία, ο έρωτας. Αυτή συμβολίζει την ψυχολογία μου, τη φαντασία μου, τις επιθυμίες μου, τα όνειρά μου. Εν ολίγοις, όλα όσα είμαι…

9 σχόλια:

Κατερίνα είπε...

Ευχαριστώ Γλυκερία μου!!
Πρώτο σχόλιο και καλό!
Σίγουρα θα βρεθεί και η δική σου πόλη του ανέμου φιλενάδα μου!Αν και νομίζω ότι οτιδήποτε ζόυμε ανήκει στη σφαίρα αυτης της πολης!

Majin Vegeta είπε...

Καρδούλα μου!Να σου ευχηθώ μεγιά το πολύ όμορφο blog σου,καλά post και είναι ότι πιο όμορφο έχω διαβάσει..Ο άνεμος που με ταξίδεψε σ'αυτή τηβ πολη είσαι εσυ...! <3 :D

Ανώνυμος είπε...

Κατερινάκι μου,

Καλή αρχή και δημιουργική!!!

Ομολογώ πως το πρώτο ποστ μου άρεσε πάαααρα πολύ!! Ρομαντικό και αισιόδοξο! Μακάρι να βρούμε όλοι μας αυτή την ονειρεμένη Πόλη και να καταφέρουμε να ζήσουμε για πάντα μέσα της...

Περιμένω νέες αναρτήσεις...!! :)
'Αννα

(δεν ξέρω πώς δουλεύει αυτό το "μαραφέτι" για να βάλω το όνομά μου...:( )

Κατερίνα είπε...

Ευχαριστώ πολύ πολύ ψυχή μου!Χωρίς εσένα δεν θα υπήρχε αυτό το μπλογκ!
Αυτό το πρώτο ποστ είναι εξαιρετικά αφιερώμενο!

Majin Vegeta είπε...

Μπορεί κάποιος να σκέφτεται ότι τα όνειρα του είναι απρόσιτα,απίθανα...κι όμως ποτέ μη λες ποτέ διότι και στην πραγματικότητα υπάρχει αυτή η πόλη,αυτός ο άνεμος που σε ταξιδεύει και απο την μια στιγμή στην άλλη κάνει τα όνειρα σου πραγματικότητα!Μπορεί να'ναι η μοίρα αλλά αυτός ο άνεμος που σε οδηγεί στην πόλη του..σίγουρα μόνο όμορφα πράγματα μπορεί να σου φέρει!Οπως εσένα σε εμένα! :D

Αννουλίνα είπε...

Βρήκα βρήκα!!!
Ταρατατζούμ!!! Τώρα έχω όνομα!!

:)

Κατερίνα είπε...

Άννα:Σε ευχαριστώ πολύ Άννα μου!Θα προσπαθήσω να συνεχίσω να δημοσιεύω αναρτήσεις που θα σας αρέσουν!Έπονται τα καλύτερα!

(Είναι μπελαλίδικο το "μαραφέτι"...Μην ανησυχείς.Γράφε εσύ το ονοματάκι σου και είμαστε οκ!)

Kévin είπε...

Welcome Και εσύ στην διαδυκτιακή παρέα μας! Όπως θα είδες ήμουν ο πρώτος φαν ;)!! Καλή συνέχεια!
Μου άρεσε πολύ το πρώτο σου ποστ, ρομαντικό και ταξιδιάρικο...

Είμαι στην αναζήτηση της Πόλης του Ανέμου..Διόρθωση, την έχω βρει, απλά περιμένω πότε θα φτάσω;)...

Μεγιά το Blog και καλά ποστ!

Κατερίνα είπε...

Γεια σου Κέβιν πρώτε μου φαν!!Καλώς σας βρήκα!
Χαίρομαι που σου φάνηκε ταξιδιάρικο γιατί ακριβώς εκεί στόχευα...λίγο πολύ μάλλον το κατάφερα!
Κάποτε θα φθάσεις κι εσύ στην πόλη του ανέμου.Αυτό είναι το μόνο σίγουρο!^^