Αυτή η φράση με παραπέμπει σε ένα πράγμα μονάχα. Στην πιο υπέροχη ταινία όλων των εποχών, "You've got mail".
Αν με ρωτούσατε πόσες φορές την έχω δει αυτήν την ταινία, δεν θα ήξέρα να σας απαντήσω με βεβαιότητα. Σίγουρα πάνω από 150 φορές. Μόνο στο σινεμά την είδα 5 φορές!!! Ξέρετε, για μένα είναι από εκείνες τις ταινίες που όταν τις βλέπεις σου φτιάχνουν το κέφι, σε μελαγχολούν, σε κάνουν να θες να δημιουργήσεις πράγματα, να αλλάξεις τη ζωή σου.
Ήταν το 1998 όταν την είδα για πρώτη φορά στον κινηματογράφο. Και θυμάμαι ότι οταν τελείωσε η ταινία, ενώ είχαν βγει όλοι έξω, εγώ παρέμεινα μέσα και κοιτούσα μέχρι και τους τίτλους τέλους.Και σαν βγήκα από την αίθουσα και πήγαινα σπίτι είχα μια ηλίθια έκφραση χαράς. Πάνε 12 χρόνια από τότε και ακόμη δε βγήκε η ταινία που θα με καθηλώσει όσο αυτή!
Βλέποντας λοιπόν αυτήν την ταινία, μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να ανοίξω κάποτε κι εγώ το δικό μου the shop around the corner. Ένα μαγαζάκι μικρό, μόνο με βιβλία! Πολλά βιβλία! Βιβλία για παιδιά, για νέους και νέες, για ανθρώπους που χαίρονται να περνούν κάποιες ώρες της ημέρας τους συντροφιά με ένα βιβλίο!
Αναρωτιέμαι όμως, ο κόσμος αγοράζει πλέον βιβλία; Μήπως αποτελούν κι αυτά μια πολυτέλεια της τωρινής εποχής; Ή μήπως ο κόσμος προτιμά να διαβάζει ένα κείμενο μέσα από τον ηλεκτρονικό του υπολογιστή; Τα παιδιά στις μέρες μας διαβάζουν βιβλία ή καθηλώνονται με τις ώρες μπροστά από μια οθόνη και παρακολουθούν ότι τους πασάρουν; Γιατί αν συμβαίνει αυτό, τότε είναι κρίμα.
Πρέπει να ομολογήσω ότι σιχαίνομαι τα μεγάλα καταστήματα. Οι αλυσίδες καταστημάτων είναι για μένα εφιάλτης. Αλλά δυστυχώς εξυπηρετούν καλά, όταν τις έχεις ανάγκη. Μακάρι να μην υπήρχε η περίπτωση να τις έχω ανάγκη. Έχω την αίσθηση, ότι τα μεγάλα καταστήματα είναι απρόσωπα, όπως και οι ιδιοκτήτες τους και δεν σου παρέχουν προσωπική εξυπηρέτηση. Και όσο κι αν αγοράζεις από αυτά, απλώς συνεισφέρεις στο να παραμείνουν οι ιδιοκτήτες τους απρόσωποι και μαζί με αυτόν και η επιχείρησή του! Όπως και να'χει εγώ προτιμώ τα μικρά καταστήματα, όπου ο καταστηματάρχης θα σου πει μια καλημέρα, θα σε θυμηθεί αν ξαναπάς, θα σε χαιρετίσει αν ξαναπεράσεις. Δημιουργείται δηλαδή μια επικοινωνία, κάτι που τείνει να εξαφανίζεται στις μέρες μας.
Επιστροφή όμως στο δικό μου shop around the corner.Ο πελάτης θα μπαίνει μέσα και από την πόρτα θα ακούγεται ο ήχος από ένα καμπανάκι!Και εκεί θα τον υποδέχομαι εγώ, πάντα χαμογελαστή και με την καλύτερη διάθεση για να τον εξυπηρετήσω. Ποιός άραγε δεν θα ήθελε να είναι πελάτης σε ένα τέτοιο μαγαζάκι? Εσείς θα θέλατε;
2 σχόλια:
εγώ θα ήθελα! και επίσης εκτός από την ζεστή καλημέρα και μερικές προτάσεις για το τι να αγοράσω.. πιστεύω πως ο κόσμος διαβάζει σήμερα βιβλία, και η οθόνη του υπολογιστή ποτέ δεν θα αντικαταστήσει το Βιβλίο (δεν θα επεκταθώ στο γιατί, γιατί όλα έχουν ειπωθεί) τα παιδιά είναι λίγο δύσκολο να διαβάσουν βιβλία και είναι κατανοητό αν σκεφτούμε πόσο βαρύ είναι το πρόγραμμα τους, αυτά που διαβάζουν πάντα είναι η μειοψηφία και δεν πιστεύω πως μπορεί να αλλάξει ποτέ αυτό. όσο για την ταινία, είναι πραγματικά πολύ όμορφη, και εγώ όποτε την βλέπω έχω μια διάθεση αλλαγής και δημιουργίας:)
Αναμφισβήτητα θα υπάρχουν και προτάσεις!Προτάσεις για κάθε τύπο βιβλίου!
Είναι πράγματι πολύ δύσκολο τα παιδιά να διαβάσουν βιβλία.Το βλέπω καθημερινά.Αναρωτιέμαι αν το το σχολείο ενθαρρύνει τα παιδιά να διαβάσουν.Εγώ θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, σίγουρα διάβαζα και ένα βιβλίο το μήνα.Και οι δάσκαλοί μου, πάντοτε μας παρότρυναν να διαβάσουμε. Ίσως να μη φταίνε τελικά μόνο τα παιδιά, αλλά και το περιβάλλον τους.
*Θα ήθελα να ζητήσω χίλια συγνώμη για τα ορθογραφικά λάθη!Είμαι άρρωστη και δε βλέπω τι γράφω....:(
Δημοσίευση σχολίου