Τον ξενιτεμό των ανθρώπων λες πως τον καταλαβαίνεις. Ποτέ όμως δεν μπορείς απόλυτα να το κατανοήσεις και εμπεδώσεις αν δεν συμβεί και σε σενα. Όχι να ξενιτευτείς απαραίτητα εσύ, αλλά ίσως ένας δικός σου, πολύ δικός σου άνθρωπος. Εδώ ταιριάζει η φράση "If I were in your shoes...". Τότε τι? Πραγματικά, είναι πολύ λυπηρό, πολύ βάναυσο συναίσθημα να νιώθεις πως κάποιος που τον αγαπάς πολύ, ξαφνικά δεν θα είναι δίπλα σου σε 20 λεπτά, δεν θα είναι εκεί σtα κυριακάτικα τραπέζια, δεν θα είναι μαζί σου στις γιορτές και τις επικείμενες οικογενειακές χαρές. Και ξέρω πως δεν θα είναι το ίδιο. Μακάρι να μη χρειαζόταν να φύγει. Μακάρι...

Να προσέχεις, να ντύνεσαι ζεστά, να περνάς καλά και να μην πίνεις πολλές μπύρες!

Φωτογραφία της ημέρας:

Δεν ξέρω για σας, μα εγώ σήμερα τις φόρεσα τις γαλότσες μου! Ζέστη ξε-ζέστη μια παγωνιά στα πόδια μου την ένιωσα. Και ο καιρός δεν είναι και πολύ καλά! 

Φθινοπώριασε για τα καλά και σχετικά σύντομα φέτος δε νομίζετε; Μα καλά, θα πείτε, έξω έχει 27 βαθμούς κι εσύ μας λες για γαλότσες και κρύο. Αλλά μια ζωή ανάποδα τα έβλεπα εγώ τα πράγματα!

Έρχεται όμως κάποια στιγμή που πρέπει να αρχίσεις να αναθεωρείς, να βλέπεις τα πράγματα πιο σφαιρικά και ρεαλιστικά (πόσο δε μου πάει ο ρόλος της ρεαλίστριας!) και να πάψεις να πιστεύεις πως ο Αϊ Βασίλης είναι πραγματικός ή ότι οι μονόκεροι και οι πήγασοι υπάρχουν. Τουτ'έστιν, να ξυπνήσεις. Και ξυπνάς ένα πρωί,άλλος άνθρωπος (σχεδόν!) και λες "ήρθε η ώρα να αρπάξω τη ζωή απ'τα μαλλιά και να εξελιχθώ σαν άνθρωπος". Κι έτσι, από την περασμένη Παρασκευή, αποφάσισα να κυνηγήσω ένα παλιό μου όνειρο και σιγά-σιγά να το υλοποιήσω! Η αρχή έγινε, οι υπογραφές πέσανε, οι προκαταβολές δόθηκαν και τα κεφάλια σκύψανε και διαβάζω σαν τρελλή! Και που ξέρεις φίλη μου Γλυκερία, αν ποτέ εκδόσεις στα αγγλικά, κάτω από τον τίτλο να έχει τυπωμένο "Μετάφραση Κατερίνα Κανάκη".

Φωτογραφία της ημέρας: