Πάνος Μουζουράκης & Κωστής Μαραβέγιας - Φίλα με ακόμα
Uno, dos, tre, four.
Μια τεράστια του χρόνου σπατάλη,
κάτι τ’ αδύνατο
Να εφεύρεις το όνειρο μιας ζωής σε μια μέρα,
μια σκηνή πέρα από τη σελήνη
Ένας όμορφος κόσμος που απέχει ένα βήμα,
μην ανάβεις το φως, τράβα απλά την κουρτίνα
Πεταλούδες γυρνούν στην Αθήνα,
πάρκα στο Κέντρο, καλοκαίρι μυρίζει
Μια μητέρα, μια ερωμένη, μία κόρη περιμένει,
αλλάζουν όλα, αλλάζω κι εγώ
Ένας μαγνήτης στο ψυγείο, ένα σημείωμα, ένα αστείο,
ένα σπίτι, ένα φιλί, ένα αντίο
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Όλα τ’ άλλα ηχούν μακρινά,
ένα αστέρι που σκάει στ’ ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Θέλω να’ μαι μαζί σου,
να κυνηγάω μαζί σου τα κύματα όλα της μοίρας
Ένα κορίτσι χορεύει στον ουρανό, στο δωμάτιο,
το δρόμο, τη δουλειά, το σχολείο
Μια ψυχή, κι άλλη μία, και μια συνομιλία,
μόνο μάτια και λέξη καμία
Ένα τέλειο λάθος, μια καινούργια αρχή,
ένα δάκρυ που δε μπορεί να κρυφτεί
Μια ανάσα βαθιά για να μην τρελαθώ,
μια ιστορία αγάπης, τι πιο απλό
Και Θεός κι αμαρτία κι άλλη μια ευκαιρία
για όσους δεν βρήκαν το χρόνο να ψάξουν
Είναι μέσα σου η λύση που θα τιμωρήσει
όσους δεν έχουν φτερά να πετάξουν
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Όλα τ’ άλλα ηχούν μακρινά,
ένα αστέρι που σκάει στ’ ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Θέλω να ‘μαι μαζί σου,
να γεράσω μαζί σου το φεγγάρι να έχουμε στρώμα
Και τυχαίο και γραφτό,
το μεγάλο μωρό που παίζει με τόξο και βέλη
που χτυπάει και φεύγει όλα τα ανατρέπει,
μα ο χάρτης τον δρόμο σου δείχνει
Του κρυμμένου θησαυρού το ταξίδι τελειώνει,
εκεί που είναι αδύνατο να ‘μαστε μόνοι
Σε κοιτάζω στα μάτια σαν καθρέφτες γυαλίζουν,
τον πιο ωραίο εαυτό μας αντικατοπτρίζουν
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Όλα τ’ άλλα ηχούν μακρινά,
ένα αστέρι που σκάει στ’ ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα…
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα…
Είναι η 50η ανάρτησή μου! Να τις εκατοστίσω!
Λοιπόν, αυτό το τραγούδι έχει καρφωθεί μέσα μου. Η λέξη "λατρεύω" είναι μικρή μπροστά σε αυτό που με κάνει και αισθάνομαι. Ίσως και για πρώτη φορά λέω ότι μου αρέσει τόσο πολύ ένα ελληνικό τραγούδι. Καλά, ελληνικό δεν είναι 100%, αλλά εν πάση περιπτώσει, εννοώ ότι η ελληνική διασκευή μου αρέσει πολύ περισσότερο από την αυθεντική εκτέλεση. Είναι το τραγούδι που θέλω να ακούω το πρωί όταν ξυπνάω, την ώρα που βρίσκομαι στο δρόμο, την ώρα που κάθομαι τεμπέλικα στο σπίτι μου, την ώρα που καθόμαστε μαζί πλάι πλάι. Παίζει συνεχώς η μελωδία στο μυαλό μου, οι στίχοι έχουν αποτυπωθεί στη μνήμη μου και απλά στη σκέψη και μόνο του τραγουδιού αυτού, χαμογελώ!
Με πόσα πράγματα σε αυτή τη ζωή χαμογελάτε πλέον; Με λίγα έως ελάχιστα. Είναι όμορφο συναίσθημα το να ξέρεις ότι υπάρχει κάτι που θα σε κάνει να χαμογελάσεις, έστω και για λίγο.
Μπήκε η άνοιξη! Ζητωωωωωωωωωωώ! Ανθίζουν τα λουλούδια, ο ήλιος λάμπει, ο καιρός ζεσταίνει! Πετάμε τα παλτό και τα μάλλινα και φοράμε ανοιξιάτικα φωτεινά χρώματα. Χρώματα όλο ζωή!Μακάρι να ήταν έτσι όλο το χρόνο, με μερικές μέρες βροχής ή χιονιού. Θα ήταν το ιδανικό για εμένα!
Το διάβασα τελικά το βιβλίο που έλεγα. Δεν με ενθουσίασε και με κούρασε πάρα μα πάρα πολύ. Δεν είμαι και τόσο των sci-fi τελικά. Ένας ρομαντικός άνθρωπος δύσκολα αποδέχεται τέτοιου είδους λογοτεχνία. Διάβασα και την "Εξιλέωση". Αυτό μου άρεσε πολύ πολύ. Ενδιαφέρουσα πλοκή, καθηλωτική γραφή, καθαρή, ακριβής, με στοιχεία προοικονομίας ώρες ώρες. Εμένα αυτή την εντύπωση μου άφησε τουλάχιστον. Δεν το άφηνα από τα χέρια μου και ομολογώ πως το διάβασε σε μία μέρα. Αν δεν το διαβάσατε να το διαβάσετε οπωσδήποτε!
Φωτογραφία της ημέρας:
Υ.Γ. Το "Φίλα με ακόμα" είναι διασκευή του τραγουδιού Baciami Ancora του Jovanotti.
