Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Παιδικές Αναμνήσεις II

Δεν έχω να πω πολλά, απλά είναι κινούμενα σχέδια που λίγο-πολύ (εγώ πολύ) καθόμασταν και βλέπαμε! Ποιός μπορεί να ξεχάσει την Sailor Moon ή το Μικρό μου Πόνυ ή το Dragon Ball; Εγώ σίγουρα όχι. Το αγαπημένο μου φυσικά ήταν τα Τοσοδούλια! Είχα έρωτα με την Ζωηρούλα και ήθελα να έχω σαν το φουστάνι, το καπέλο της και τα μαλλιά της!Μα τι γλυκήτατο παιδικό, χωρίς προστυχιά,πονηριά και βία.Δυστυχώς πια,αυτά δεν υπάρχουν...Είναι όμως καλό να τα βρούμε και να τα κρατήσουμε για να εχουμε και κάτι καλό να δείχνουμε στα παιδιά μας, αύριο-μεθαύριο.











Θυμάστε άλλα καλά παιδικά; Στύψτε λίγο το μυαλουδάκι σας να θυμηθεί λιγάκι; Εγώ έχω λίστες ολόκληρες από δαύτα!!

Φωτογραφία της ημέρας:

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Shi shi shi shi...shi...shi...

Βρήκα αυτό το κείμενο πριν από λίγο καιρό και όταν το αντίκρυσα αρχικά δεν κατάλαβα τί ήτανε...
Ορίστε, λοιπόν, μια συλλαβή που γράφεται με 300 διαφορετικούς τρόπους και έχει 300 διαφορετικές σημασίες. Κι όλα αυτά στη μυστηριώδη γλώσσα των κινέζων.



Να καλωσορίσω και το 26ο μέλος της παρέας μας!!
Τα κρύα έχουν αρχίσει για τα καλά!!Πόσο χαίρομαι!

Φωτογραφία της ημέρας:


Υ.Γ. Όλες οι φωτογραφίες που χρησιμοποιώ είναι από το Polyvore.com

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Harry Potter

Όταν έχεις ξοδέψει άπειρες ώρες διαβάσματος ξανά και ξανά των βιβλίων, ακολουθούν οι επίσης άπειρες ώρες ανάλυσης και διεκρίνησης των "κενών" σημείων των βιβλίων και καταλήγεις στην επαναπροβολή για χιλιοστή φορά των ταινιών γύρω από ένα μόνο θέμα,τον Χάρυ Πότερ, τότε αυτό λέγεται κάψιμο! Δεν υπάρχει χρονιά που να περάσει δίχως να διαβάσω κάποιο από τα βιβλία ή να δω (όλες) τις ταινίες (κυρίως την πρώτη,την τρίτη και την τέταρτη τις μέρες των Χριστουγέννων)...Είναι τα βιβλία που θα διαβάζω μαζί με τα παιδιά μου και οι ταινίες που θα βλέπω μαζί με τα παιδιά μου και φυσικά θα "απαιτώ" να με κρατούν σφιχτά την ώρα που τρομάζω (ε ναι, τρομάζω και με τον Χάρι Πότερ!!!!)... Το δηλώνω είμαι ΧαρυΠοτερική Φαν υψίστου βαθμού και βλακείας!!! Ακούω ένα τραγουδάκι από την ταινία και φωνάζω "είναι από τον Χάρυ, είναι από τον Χάρυ", ακούω συζητήσεις για μαγεία και πετάγομαι να ρωτήσω "για τον Χάρυ μιλάτε;;"...είμαι χαμένη υπόθεση και θεραπεία δεν υπάρχει!




Και η καθιερωμένη φωτογραφία:

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Νέα χρονιά;;;

Δεν έχω ιδέα για τι πράγμα να γράψω. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να γράφω τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα (αν μπορώ και παραπάνω!). 

Αν και το νέο έτος ξεκινά την 1η του Γενάρη, έχω την αίσθηση ότι ουσιαστικά ξεκινά τώρα, το φθινόπωρο. Όλες τις νέες αποφάσεις, τώρα τις παίρνουμε συνήθως. Μάλλον μας έχει μείνει από τα σχολικά και πανεπιστημιακά μας χρόνια. Έτσι, λοιπόν, ξεκινά και για μένα η νέα χρονιά. Νέα δεδομένα, αλλαγές πολλές. Αθέμιτες και θεμιτές. Το θέμα είναι να προσαρμοστώ σε αυτές και να τις διαχειριστώ με την ανάλογη και την αρμόζουσα ευθύνη.Τα θέλω μου θα μπουν σε δεύτερη μοίρα (ξανά;;;) και θα δώσω βαρύτητα σε άλλους και σε άλλα! Δεν με πειράζει. Ίσα - ίσα που νομίζω ότι θα αποκομίσω πολλά αυτό το χρόνο. 

Παραθέτω το παρακάτω τραγούδι. Από τα πολύ αγαπημένα μου...



Φωτογραφία της ημέρας:





Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Φθινόπωρο

Καλό μήνα να σας ευχηθώ και καλό φθινόπωρο! Η αγαπημένη μου εποχή...απλώς τη λατρεύω. Σου βγάζει μια μυρωδιά καινούργιου αυτή η εποχή. Και σου δημιουργεί τους πιο όμορφους πίνακες με τα υπέροχα χρώματά του. Στο "you've got mail" έχει μια ατάκα στην αρχή της ταινίας, στον πρώτο "διάλογο" του Joe Fox με την Kathleen Kelly, όπου ο Joe λέει:

-"Don't you love New York in the fall? It makes me wanna buy school supplies. I would send you a bouquet of newly sharpened pencils if I knew your name and address. On the other hand, this not knowing has its charms." 

Είναι μοναδικής συναισθηματικής αξίας αυτή η φράση για μένα (αν εξαιρέσεις το New York-αφού δεν έχω πάει ποτέ). Κάθε Σεπτέμβρη αγοράζω σχολικά είδη κι ας ξέρω πως τώρα πια δε μου είναι χρήσιμα. Αντ'αυτού, ξοδεύω ένα σεβαστό ποσό κάθε φορά σε τετράδια, στυλό, μολύβια (μυρίζουν υπέροχα τα άτιμα), σβύστρες και λογής λογής ψιλολόγια Και κάθε χρόνο προσμένω αυτή τη στιγμή, που θα μπω σε ένα χαριτωμένο, μικρό βιβλιοπωλείο και να τα αγοράσω
Θυμάμαι πως την δεύτερή μου χρονιά στο πανεπιστήμιο, στις αρχές του φθινοπώρου, πήγαινα συνέχεια στα Starbucks στον Λευκό Πύργο, καθόμουν σε μια θέση δίπλα σε ένα παράθυρο, έπινα ένα ζεστό γαλλικό καφέ και διάβαζα βιβλία. Οι πρώτοι μου ζεστοί καφέδες του χρόνου ξεκινάνε το φθινόπωρο.Τα ζεστά τσάι, οι ζεστές σοκολάτες, οι πρώτες σούπες, οι μακρυές μπιτζάμες, οι κάλτσες, τα κλειστά παπούτσια, τα ζεστά καλσόν, τα κασκόλ και τα πουλόβερ. Οι πρώτες φθινοπωρινές μπόρες, τα πρωτοβρόχια.
Έχετε ταξιδέψει ποτέ το φθινόπωρο σε βουνό; Δεν υπάρχει πιο μαγική εικόνα, από ένα βουνό δεντρόφυτο, και ζωγραφισμένο με όλα τα χρώματα της φθινοπωρινής παλέτας. Ο ζωγράφος έχει κέφια τέτοια εποχή. Αν δεν έχετε κάνει ένα τέτοιο ταξιδάκι, προς τον Οκτώβρη τολμήστε το.

Φωτογραφίες (όχι μία) της ημέρας:




Να καλωσορίσω και τα νέα μέλη του βλογκ μου! Folks, stay tuned!!!

(Όλες οι φωτογραφίες που χρησιμοποίησα είναι απ΄το Polyvor.com).