Ταξιδεύω με την Προσευχή του Δάντη...

...μιας κι απόψε,ξανά,δεν μπορώ να κοιμηθώ. Λιγο η ζέστη, λίγο η απουσία του αυτές τις μέρες, λίγο οι σκέψεις που μανιωδώς κατακλύζουν το νου μου, ύπνος πάντως δεν με παίρνει.

Σκέφτηκα να διαβάσω ένα βιβλίο, μα ποιό; Εδώ και καιρό δεν έχω αγοράσει κάποιο.Όλα όσα έχω στη βιβλιοθήκη μου είναι πολυ-διαβασμένα.Βρήκα ένα...Diana Gabaldon~Voyager.Το διάβασα ήδη μια φορά.Μα μια μονάχα δε φτάνει.Θα το ξεκινήσω και πάλι απόψε. Μέχρι να με βρει το ξημέρωμα θαρρώ θα διαβάζω ακόμη.Μα πόσο μ'αρέσει να διαβάζω. Χάνομαι στα βιβλία. Ταξιδεύω μαζί τους.

Θέλω να ακούσω μουσική.Κάτι χαλαρό, ήρεμο, το ίδιο ταξιδιάρικο με το βιβλίο που διαβάζω. Τέτοια μουσική είναι για μένα η κλασική μουσική,η όπερα,η μουσική δωματίου,ένα κονσέρτο για πιάνο. Μα απόψε δεν θέλω να ακούσω τίποτα απ' αυτά. Θελω να ταξιδέψω μέσα από τους ήχους μιας φωνής.

Το πρώτο τραγούδι που έρχεται στο νου μου.Dante's Prayer. Για μένα είναι ότι πιο όμορφο έχω ακούσει ποτέ μου.Κάθε φορα που τ'ακούω δακρύζω.Γιατί άραγε;Ακούω τα τελευταία λόγια των στιχων, please remember me, κι εκεί πια λυγίζω.Please,remember me, όπου κι αν είσαι.

Ακούγονται ήδη οι πρώτες νότες,οι πρώτοι ήχοι.Και μόλις τ'ακούω ξεκινάω να ταξιδεύω και μπαίνω στο φάσμα τ'άπειρο,της φαντασίας. Κάστρα,ιππότες,πριγκιπέσσες,ξωτικά,δάση,μονομαχίες.Ένας άντρας κάθεται στο παραθύρι του το βράδυ,κοιτάζει το φεγγάρι και σκέφτεται και προσεύχεται. Προσεύχεται εκείνος,ονειρεύομαι εγώ και ξεφεύγω έστω και για λίγο απ'αυτό που με "βασανίζει".
Το ξέχασα το βιβλίο.Απορροφήθηκα στην εικόνα που σχηματίστηκε στο μυαλό μου. Κάποια άλλη στιγμή όμως θα σας πω γι'αυτές τις μυριάδες φαντασίες που έχω.

Στ'αλήθεια το πιστεύω, ότι η καλύτερη "θεραπεία" για τη θλίψη,τη μοναξιά,τα βάσανα του καθενός,είναι η φαντασία και η ονειροπόληση.Χαθείτε μες στη φαντασία σας, δημιουργήστε τις ιστορίες σας,χαθείτε σε άλλους κόσμους,φτιάξτε εικόνες. Με μένα πιάνει. Με σας;

Loreena McKennitt - Dante's Prayer

When the dark wood fell before me
And all the paths were overgrown
When the priests of pride say there is no other way
I tilled the sorrows of stone

I did not believe because I could not see
Though you came to me in the night
When the dawn seemed forever lost
You showed me your love in the light of the stars

Cast your eyes on the ocean
Cast your soul to the sea
When the dark night seems endless
Please remember me

Then the mountain rose before me
By the deep well of desire
From the fountain of forgiveness
Beyond the ice and the fire

Cast your eyes on the ocean
Cast your soul to the sea
When the dark night seems endless
Please remember me

Though we share this humble path, alone
How fragile is the heart
Oh give these clay feet wings to fly
To touch the face of the stars

Breathe life into this feeble heart
Lift this mortal veil of fear
Take these crumbled hopes, etched with tears
We'll rise above these earthly cares

Cast your eyes on the ocean
Cast your soul to the sea
When the dark night seems endless
Please remember me
Please remember me



Υ.Γ. Ταξιδέψατε;Πείτε μου;