Ιστορίες XXX: Ακατάλληλο για ... ενηλίκους...

αν και ο σωστός τίτλος θα ήταν "ακατάλληλο για ανηλίκους", λόγω του περιεχομένου που θα ακολουθήσει.Αν και πραγματικά, το ενηλίκους ταιριάζει απόλυτα τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, αφού τα παιδιά τη σήμερον ημέρα είναι πολύ πιο μπροστά απ'ότι (ήμουν εγώ) εμείς (λέμε τώρα!).

Υποθέτω ότι στους περισσότερους από εσάς έχει τύχει να ακούτε περίεργους θορύβους τα βράδια (κι όχι μόνο) και αναρωτιέστε "μα πόσο πια θα κρατήσει αυτό το πράγμα; μα πόσες ώρες αντέχουν αυτοί οι άνθρωποι;;;Θα κοιμηθώ επιτέλους;;;"...

Έχουμε και λέμε:

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΩΤΗ

Μέρος Α

Διπλανή κοπελίτσα, φοιτήτρια στο 3ο(;) έτος στο τμήμα Ψυχολογίας. 

                            Ώρες φασαρίας: Ατελείωτες. 

                            Είδος φασαρίας: απ'όλα τα είδη. 

                            Και τι εννοώ με τούτο: 4 το μεσημέρι, μόλις έχεις σκάσει απο το φαγητό και εκεί που σε παίρνει γλυκά-γλυκά ο ύπνος ακους μια τσιριχτή, σπαστική φωνή να μιλάει στο κινητό ή μάλλον να τσιρίζει στο κινητό(ειλικρινά οι συνομιλητές δεν κουφαίνονται;;;) και αρχίζεις και βρίζεις και βαράς τοίχους και κλπ, αλλά αντίδραση καμία και το αποτέλεσμα ειναι πως ακόμη και τώρα συνεχίζεται αυτή η κατάσταση. Άντε και λες το μεσημέρι δεν θα κοιμηθώ...το βράδυ στις 4 το πρωί, που επιστρέφει με τον γκόμενο στο σπίτι κι εκείνη την ώρα αποφασίζει να πλύνει τα πιάτα ή να τα βάλει στα ντουλάπια και ακούγονται οι ήχοι απο τις κατσαρόλες και τα πιάτα που σπάνε κι αυτήν να βρίζει κλπ. Ή ο γκόμενος να βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο,απόσταση μεταξύ τους μισό μέτρο και να της φωνάζει με την αγριοφωνάρα του "μωρό μουουουουουου, έχεις δει το κινητό μουουουουουουουου;;;;;" και να απαντά αυτή με ακόμη μεγαλύτερα ντεσιμπέλ "όοοοοοοοοοοοοοχι, δεν το είδαααααααααααα. μήπως το έβαλες στην τσάντα μουουουουου;;;"...Βαράς τοίχους,φωνάζεις διάφορα, φοβάσαι μήπως απο τις φωνές σου ξυπνήσουν και άλλοι που δε σου φταίνε σε τίποτα και ξαφνικά ησυχία.

Μέρος Β

Το υπνοδωμάτιο της εν λόγω δεσποινίδος βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο δικό μου. Τα κρεβάτια μας χωρίζονται απο εναν τοίχο που δεν θα τον έλεγες και ηχομονοτικό. Εκεί που λες ότι τώρα ηρέμισαν θα κοιμηθούν, ακούς ξαφνικά το "τουρουρου τουρουορου" απο το μσν, τραγουδάκια της κακής ώρας, γελάκια, χαρούλες, φωνούλες (ακούς κι απ'έξω άλλους ήχους~ειδικά το καλοκαίρι~),βαράς ξανά τοίχους, φωνάζεις πως θα φωνάξεις την αστυνομία και ξαφνικά....σιωπή! Λες ΤΩΡΑ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ (να ενημερώσω ότι η ώρα έχει πάει ήδη 5 το πρωί). Κι εκεί που σε παίρνει γλυκά γλυκά ο ύπνος, ακούς...."μμμμμμμμμμμ","ααααααχ,μμμμμμμμμμμμμμ"και ξανά "μμμμμμμμ" και "μμμμμμμμ" (αγελάδα μήπως είναι; στο μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγισης μάλλον κόπηκε)...κι αυτός άχνα...Και μετά ακούς το "τσικιρ τσικιρ" από το κρεβάτι που τρίζει, και το κρεβάτι που χτυπά με δύναμη τον τοίχο,ακούς τον Βασίλη από δίπλα μου να ρωτά "Μωρό μου είσαι ξυπνια; ακούς;;;" ~μα πως είναι δυνατόν να μην ακούω, και κουφή να ήμουν ξαφνικά θα έβρισκα την ακοή μου~ και εσύ που νομίζεις ότι οκ τα παιδιά έχουν πάθος και κάνουν τρελλίτσες, ακούς σφαλιάρες να πέφτουν κι εσύ νομίζεις ότι τη χτυπά...μα όχι ανίδεα παιδάκια μου,όχι!Άλλες σφαλιάρες τρώει αυτή και τις παραευχαριστιεται!!εεεε, κάποια στιγμή λήγει κι αυτή η συνεδρία με τις καταπληκτικές τελικές τους ερμηνείες,πρβλ Αυτος: ωωωωωωωωωωωωωωχ, Αυτή: μμμμμμμμμμμμμμμ

και πιστεύεις οτι θα κοιμηθείς! Κάποιες φορές κοιμάσαι,κάποιες άλλες απλά αρχίζεις και βαράς ξανα τοίχους μπας και το βουλώσουν επιτέλους και κοιμηθείς!

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Νεαρός άντρας που μένει στο διαμέρισμα απο πάνω μας

Προσφάτως δεσμευμένος

Κυριακή απόγευμα γύρω στις 8: διαβάζω για το μάθημα που δίνω την άλλη Πέμπτη. Και ξαφνικά, ακούω απο πάνω καρέκλες να τρίζουν, πόρτες να χτυπάνε δυνατά κλπ. Εκτός απο αυτά,άκουγα και γελάκια σατανικά θα μπορούσα να πω.Και τα γελάκια άλλαξαν κι έγιναν άλλοι ήχοι, και οι ηχοι λεξούλες, όπως "αχ ναι πιο δυνατά,πιο γρήγορα που$&#^%&ρα μου, κι άλλο σου λέω,αχ μη σταματάς"

ή "αχ κ$%#λα μου" και στο τελείωμα της φάσης ο νεαρός να λέει με έμφαση " πωωω με ξέκανες παλιο που%^$%&να"...

Έρχεται το βράδυ. Η ώρα 3 το πρωί.Οι διπλανοί δεν έχουν επιστρέψει,οι απο πάνω μας είναι όμως ξύπνιοι.Οφείλω να ομολογήσω ότι φωνές δεν ακούστηκαν. Μόνο το κρεβάτι ακουγόταν σε σημείο που να πιστεύω και είμαι πεποισμένη ότι θα σπάσει το ταβάνι και θα βρεθούν στο κρεβάτι μου.

Μόλις σταμάτησαν (4 το πρωί) ήρθε η διπλανή δια της συνοδείας του bf και μιλάνε και μιλάνε (λες και όλη μερα δε μιλάνε, κι εκείνη την ώρα θα τα πουν όλα) και έρχονται στο δωμάτιο και πέφτουν για ξάπλα και συνεχίζουν να μιλάνε.Και τα νεύρα μου τσατάλια!Βαράω τον τοίχο(το χέρι μούδιασε από τον πόνο) και ΕΥΤΥΧΩΣ κοιμήθηκαν!Και κοιμήθηκα κι εγώ!

Υ.Γ. Σόρρυ άλλα τα λεγόμενα όπως ακριβώς ειπώθηκαν από το δεύτερο ζευγάρι ντρέπομαι να τα γράψω!