Ενώ κανονικά θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να έχω σκυμμένο κάτω από τα βιβλία των λατινικών και να προσπαθώ να μεταφράσω το άγνωστο κείμενο που θα μας παραδόσει σήμερα η σπαστικιά καθηγήτρια, εγώ ονειρεύομαι προβατάκια και παιδάκια με μπαλονάκια, παιδικές χαρές, τσουλήθρες,κούνιες και τραμπάλες, αρκουδάκια και πολλά πολλά τουβλάκια!Βασικά, αυτό ήταν και το αποψινό όνειρό μου, επηρεασμένη από την φίλη μου την Άννα, η οποία προσπαθεί να δημιουργήσει έναν ονειρεμένο παιδικό σταθμό στον οποίο μετά χαράς θα ξαναγινόμουν παιδάκι να πήγαινα κι εγώ.
Με αφορμή λοιπόν αυτό το χαρμόσυνο γεγονός, άρχισε και μενα η φαντασία μου να οργιάζει!Με παρότρυνε βέβαια και η Άννα, καθώς μου πρότεινε να ζωγραφίσω το αγαπημένο της αρκουδάκι,το "Παιδί" κι εγώ μετα χαράς το ζωγράφισα. Και μετά άρχισα να ζωγραφίζω αλογάκια και προβατάκια!Και έπειτα, με έπιασε ο καλλιτεχνικός μου οίστρος και άρχισα να σχεδιάζω και να σχεδιάζω χωρίς σταματημό, μέχρι που έβγαλα φουσκάλες στα δάχτυλα μου και άφησα κάτω το μολύβι. Το αποτέλεσμα ήταν αρκετά ικανοποιητικό αν και θα μπορούσε να είναι και καλύτερο θαρρώ.
Όποτε πιάνω μολύβι στα χέρια μου και αρχίζω να ζωγραφίζω, αισθάνομαι ότι ο χρόνος σταματά.Παγώνει στο λεπτό που ξεκίνησα να σχεδιάζω την πρώτη μου γραμμή στο χαρτί και χάνομαι ανάμεσα στους στροβίλους των γραμμών που φανερώνονται μπροστά μου. Είναι μαγεία! Από μία γραμμή που ξεκινάς μπορείς να βγάλεις ένα σωρό διαφορετικά πράγματα και μπορείς να σβήσεις και να αλλάξεις την πορεία της γραμμής και από εκει που έφτιαχνες ένα χερί, ξαφνικά φανερώνεται μία ασπίδα ή μια εστία φωτιάς και το χέρι εξαφανίζεται!
Θα ήθελα πολύ πολυ να σας δείξω σχέδια μου,αλλά λόγω τεχνικών προβλημάτων ακόμη αδυνατώ!Υπόσχομαι όμως ότι θα αναρτήσω κάποια στιγμή, σύντομα ελπίζω, πολλά σχέδια! Προς το παρόν σας παρουσιάζω ορισμένα σχέδια από μάνγκα τα οποία εγώ ούτε στα πιο τρελλά μου όνειρα δεν θα μπορούσα να σχεδιάσω...
Έχουμε και λέμε:
Οκ! Το ομολογώ! Οι φωτογραφίες που διάλεξα ευχάριστες δεν είναι. Αλλά!!!Πιστεύω ότι το ταλέντο κάποιου ανθρώπου δε φαίνεται συνήθως όταν σχεδιάζει ευχάριστες φατσούλες και γελάκια. Η τραγικότητα μιας κατάστασης και το πως θα την παρουσιάσεις και σχεδιάσεις, αυτό είναι το δύσκολο. Και για μένα αποτελεί κάτι τέτοιο τεράστια πρόκληση. Και πρέπει να σας πω ότι πολλά από αυτά τα σχέδια έχω προσπαθήσει να τα κάνω, αλλά με αποτέλεσμα που με έκανε να απορήσω για τις ικανότητές μου στο σχέδιο. Ούτε κατα διάνοια δεν πλησίασα στο αυθεντικό. Μόνο το τελευταίο σχέδιο, έπειτα από 4 ημέρες και νύχτες επίμονων προσπαθειών κατάφερα να το αποδόσω εξαιρετικά και σίγουρα θα είναι απο τα σχέδια που θα σας παρουσιάσω σύντομα. Ελπίζω να σας αρέσουν οι φωτογραφίες που παρέθεσα!
Υ.Γ. Πληροφοριακά, τα σχέδια αυτά ανήκουν στο μάνγκα X/1999 των CLAMP, σε σχέδιο της Apapa Mokona (respect στην lady του σχεδίου!~προσκυνώ).
11 σχόλια:
E..γκούχου γκούχου (πληροφοριακά, κι αυτός είναι ήχος που παράγεται από τον φυσιολογικό άνθρωπο...;) ), το παιδί μόλις διάβασε την ανάρτησή σου και μου εξέφρασε το παράπονό του...Πού είναι το πορτραίτο του κυρία μου??? Τόσες ώρες στεκόταν ακίνητο το καημένο και πόζαρε!!! Τα λεφτά του πίσωωω, τα λεφτά του πίσωωωωωωω!!!!
Όσον αφορά στα όνειρα και το έναυσμα που σας έδωσα...μακάρι να τα καταφέρω και τα "παιδιά μου" να βλέπουν μόνο παραμυθένια όνειρα με αφορμή τον παιδικό σταθμό! Τότε, ναι, πραγματικά θα νιώθω ότι τα ΄χω καταφέρει και σε αυτόν τον τομέα...!!!Αχ....
Και τέλος, όσον αφορά στο σχέδιο, Κατερινιώ μου, εγώ τα μάνγκα που ζωγραφιζεις δεν τα ΄χω δει ακόμη...αλλά το παιδί, το αρνί και το αλογάκι ήταν υπέροχα!!!
Κλείνω το εκτενέστατο σχόλιο μου με την ευχή ότι βραδιές σαν τις χθεσινές θα επαναληφθούν πολλές ακόμη φορές... :D ...αλλά κάτω από άλλη στέγη..................:"(
Αχαχαχα!Ναι πράγματι είναι και αυτός ένας ήχος!Και κάπως λιγότερο ντροπιαστικός θα συμπληρώσω!αχαχαχα
Τα παράπονα για το πορτραίτο στον αδερφό μου που μου είπε ότι δεν μπορεί να σκανάρει αυτή τη στιγμή γιατί παίζει,άκουσον άκουσον, προ!!!Έλεος!Αλλά θα επανορθώσω παιδί της Άννας και θα σε ποστάρω!
Άννα μου,είμαι βεβαία ότι μόλις τα παιδάκι αέρθουν στον παιδικό σταθμό σου, θα βρουν τον δικό τους παράδεισο!Και σαν μεγαλώσουν θα τους μείνει μια ευχάριστη ανάμνηση και θα λένε "εγώ πήγαινα στον ....παιδικό σταθμό, δίπλα στα αλογάκια και είχαμε την κυρία Άννα, την καλύτερη δασκάλα του κόσμου!".
Καλέ δεν έεις δει σχέδιά μου!Ντροπή!Θα σου φέρω να τα δεις...
Είθε να επαναληφθούν αμέτρητες νύχτες σαν τη χθεσινή (με παρόμοια θέματα προς συζήτηση) και ας μην είναι σε εκείνη τη στέγη.Θα δημιουργήσουμε νέες αναμνήσεις,καλύτερες σε άλλο χώρο!^^
Κατερίνα μου κ εγώ ήρθα για να κάνω τεστ στο ecdl μου αλλα όπως βλέπεις μόνο αυτό δεν κάνω...!
Χρόνια τώρα μου δείχνεις σχέδια σου και όπως σου είπα και την περασμένη φορά,παρότι είμαι ασχετη στα τέτοιου είδους καλλιτεχνήματα,πραγματικά η διαφορά και η εξελιξή σου προς το καλυτερο είναι οφθαλμοφανής!
Όσο για την χθεσινή βραδυά νομίζω εχω πολύ καιρό να γελάσω τόόόσο πολύ και ευχαριστώ τις 2 παραπάνω τσούπρες γι'αυτο!
Αννιώ δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο παιδικός σταθμος πραγματικά θα αντικατοπτρίζει το πόσο μεράκι,όρεξη και φαντασία εχεις για αυτή την δουλειά την οποία αναλαμβανεις και είμαστε πολύ περίφανες γιαυτο!
Μαρί Νατάσα!δε ντρέπεσαι λιγάκι!Να εξασκείσαι πρέπει όχι να τεμπελχανιάζεις!Ντροπή σου!
Ευχαριστώ πολύ φιλενάδα για τα καλά σου λόγια!Ελπίζω να είναι όντως έτσι!
Είμαστε παρήφανες για την Αννιώτοπο!
Εγώ λέω να κάνουμε αναπαραγωγή της χθεσινής συζήτησης για περισσότερο γέλιο!
Φυσικά και θα την επααλαβουμε!!Εννοείται!
Βάζω το σπίτι!Βαζετε τα υπόλοιπά???
Γιατί εγώ ντάκιρι φράουλα,πεπόνι,καρπούζι και όλα τα συναφή ποτά μπορεί να τα πίνω,αλλά να τα φτιάχνω δεν έχω ιδέα...Επίσης τώρα που το σκέφτομαι δεν έχω ουτε εκείνο το μίξερ που ετριβε τον πάγο..Τέσπα,κουβαλίστε όλα τα κουζινικά σας κ ελάτε...
Από βδομαδα όμως διότι έχω να πάω να βγάλω ταυτότητα...(πάει το πορτοφόλι
:( )
Η Άννα να βάλει το μίξερ γιατί το δικό μου δεν αντέχει τέτοια καρδιοχτύπια!ειναι για ήπια χτυπηματα. Θα φέρω φράουλες αν θέλετε! Στην ορκομωσια σου μαρι θα σε κανω δωρο επιταγη απο καταστημα με κουζινικα ειδη μπας και παρεις τπτ χρησιμο για το σπιτι σου!
Θα παρεις καινουργιο πορτοφολι!καλα να μαστε να παιρνουμε καινουργια!
Πάντως θελω να πώ οτι εγώ δεν φταίω που έκλεψαν το πορτοφόλι της Νατάσας.Το λέω επειδή την τελευταία φορά που είμασταν μαζί έψαχνα να βρώ πορτοφόλι.
Και είμαι σίγουρη οτι δεν περάσατε τόσο καλά χωρίς εμένα... :(
Οχι δεν έφταιγες εσύ..Η μαύρη μου η τύχη έφταιγε που για 2 στάσεις,απο το πολυτεχνείο μέχρι το συντριβάνι,μπήκαμε στο 14 οπου γινόταν πανικός και σε κλασματα δευτερολεπτων πραγματικά,μεχρι να φτάσουμε στην 1 στάση,ειχε γίνει το κακό..
Το πόσο έβρισα και πόσες κατάρες τις έριξα αυτες τις σιχαμένες απαίσιες πατσαβούρες που τριγυρνανε με 50 κουτσούβελα ανα χείρας και ζητανε και καλά ελεημοσύνη,δεν περιγράφεται..Το ευχαριστήθηκε η ψυχή μου!
Παρεπιπτόντως,περτιφόλι πήρα και μαντεψε και απο πού!
Από που το πηρέςςςςςςςςςςς;;;;
Απο εκεινο το μαγαζί καλέ απέναντι απ την ΚΕΜ,δίπλα στον Φίλιππο Νάκα..
Καλέ το κατάλαβα!!!αχαχαχαχαχαχα
Το μπεζ πήρες ή εκείνο το πιο περ'ιεργο που είδαμε;Άσε!Μη μου λες...θα το δω από κοντά!
Δημοσίευση σχολίου