Ένα παραμύθι διαφορετικό από αυτά που μας έλεγαν όταν είμασταν παιδιά. Σκοτεινό, μυστήριο μα συνάμα και τόσο γλυκό! Μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή που το είδα και μ' άρεσε πολύ.
Είναι πολύ στη μόδα πλέον οι ιστορίες με βαμπίρ. Αν μπεις σε ένα βιβλιοπωλείο, θα βρεις στοιβάδες ολόκληρες από βιβλία που έχουν βαμπιρικό περιεχόμενο. Μετά την μόδα των emo έρχεται η μόδα των βαμπίρ. Την προτιμώ για να είμαι ειλικρινής.Τουλάχιστον έτσι οι νέοι βάζουν τη φαντασία τους να δουλέψει. Κάτι είναι κι αυτό. Οι ιστορίες με βαμπίρ είναι - όπως και να το κάνουμε - ελκυστικότατες.
Αλήθεια, σας αρέσουν τα παραμύθια; Εμένα προσωπικά ναι. 'Εχουν μια απίστευτη δύναμη. Σε μεταφέρουν σε μία άλλη διάσταση, μη πραγματική κι όμως τόσο επιθυμητή. Σαν παιδί, διάβαζα πολλά παράμυθια, μα θαρρώ πως τώρα που μεγάλωσα με ελκύουν περισσότερο. Βέβαια τα αντιμετωπίζω από διαφορετική οπτική γωνία. Αυτό που με έκανε να λατρέψω ένα παραμύθι βέβαια ήταν οι εικόνες του. Όσο πιο ωραίες εικόνες είχε, τόσο πιο πολύ μου άρεσε. Αυτό, εξακολουθεί να συμβαίνει και τώρα. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Ίσως θα ήταν μια ωραία ιδέα να γράψω κι εγώ το δικό μου παραμύθι. Μπορεί να τα καταφέρω, μπορεί και όχι. Ποιος ξέρει. Το αν θα αποτύχω ή θα επιτύχω αποτελεί κι αυτό ένα παραμύθι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου