Τελικά, καθυστερώ πολύ να αναρτήσω κάτι νέο...πρέπει να αλλάξει αυτό, θαρρώ. Είμαι δυστυχώς σε μια φάση διαρκούς κινήσεως. Είτε διαβάζω, είτε απασχολούμαι με άλλης φύσεως δουλειές - και πλέον θα απασχολούμαι ακόμη περισσότερο - ο χρόνος μοιάζει να περνά τόσο γρήγορα, που δε φτάνει για επιπλέον "δραστηριότητες".
Ποιός είπε ότι μόνο οι μεγάλες πόλεις κινούνται με γοργούς ρυθμούς; Εδώ να δείτε τί γίνεται! Ιδίως όταν το ένα γεγονός διαδέχεται το άλλο σε χρόνο ντε - τε!! Άντε να τα προλάβεις όλα μετά! Και πάλι καλά, εγώ δε ζορίζομαι τόσο. Βλέποντας όμως τη μαμά μου, η οποία πάντα προσπαθεί να ικανοποιήσει τους πάντες κι έτσι φορτώνεται ένα σωρό δουλειές, καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να τα "φέρεις βόλτα". Κι όσο κι αν της λέμε να μην καταβάλλει τόσο πολύ τον εαυτό της, εκείνη κάνει το αντίθετο, γιατί αυτή είναι. Κι ίσως την αγαπάμε τόσο πολύ, επειδή είναι αυτή που είναι. Μα την αγαπάμε πολύ. Κι είναι μερικές φορές ξεροκέφαλη κι ας φωνάζει με το παραμικρό επειδή αγχώνεται και αγωνιά με τους πάντες και τα πάντα κι ας βάζει την τηλεόραση στις 7 το πρωί στη διαπασών επειδή θέλει να ακούσει τα οικονομικά νέα, κι ας έρχεται να μας ξυπνήσει με τον πιο άγαρμπο τρόπο. Όταν όμως σε αγκαλιάζει και σε φιλάει και σε ενθαρρύνει και σε προτρέπει, βλέπεις καθαρά την αγάπη και το ενδιαφέρον της. Και φυσικά την αγαπάς ακόμη περισσότερο όταν φτιάχνει εκείνες τις εκπληκτικές τυρόπιτες, γαλατόπιτες κλπ κλπ...
Οι γιορτές πλησιάζουν σιγά σιγά, η ατμόσφαιρα αλλάζει και βάζει τα γιορτινά της. Αν χιόνιζε και λίγο, δε θα με χαλούσε πάντως...Σήμερα θα στολίσουμε το δέντρο μας νομίζω. Έχει και ολόκληρη διαδικασία...θεριό πράγμα έχουμε να στήσουμε (κάθε κλαράκι να μπαίνει σε ξεχωριστή θέση) και τόνοι στολιδιών να μπουν. Εκείνα τα λαμπάκια είναι ο μέγιστος εφιάλτης!! Άντε να δούμε τί θα δούμε!!!
Φωτογραφία της ημέρας:
Υ.Γ.1 Έχετε παρατηρήσει ότι σχεδόν πάντα μιλάμε για τη μαμά, μα σπάνια για τον μπαμπά;
Υ.Γ.2 Domenica μου διαβάζω πάντα τη γωνιά σου, αλλά κατά ένα περίργο τρόπο κάθε φορά που πάω να σχολιάσω κάτι, δε μου το επιτρέπει! Να ξέρεις όμως, ότι περνώ από τη γωνιά σου για καφέ!! Καπουτσίνο παρακαλώ πολύ να μου ετοιμάζεις!!!
2 σχόλια:
Το καπουτσίνο σας έτοιμο ωραία μου κυρία χι χι χι.
Ώστε έτσι ε? Θεριό ολάκερο το δέντρο σας! Να χαρείς βγάλε μια φωτογραφία να δούμε και εμείς! Όντως έχεις δίκιο, όσο κι αν λατρεύω τα Χριστούγεννα, αυτή η διαδικασία να στηθεί το δέντρο κ ο εφιάλτης με τα λαμπιόνια χα χα σωστή μάχη ε?
Πόσο δίκιο έχεις, μιλάμε πάντα για τις μαμάδες και τις φιλάμε περισσότερο από όσο τους μπαμπάδες μας. Κάποτε όταν το συνειδητοποιήσω αισθανόμενη τύψεις πάω και του σκάω ένα φιλί στο μάγουλο και εκείνος πάντα μου λέει, «όμορφη μου» λες και μου το κάνει δώρο για το φιλί. Τι ωραία…..!
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν μπορείς να αφήσεις μήνυμα στη γωνιά μου. Το έχω ελέγξει και είναι εντάξει. Να μου το στέλνεις σε ημαίλ άμα θες και θα το μεταφέρω εγώ. Έτσι για να χαίρεται το παιδί μέσα μου domenicarain@yahoo.com *smiles*
Δημοσίευση σχολίου