Πριν από 4 χρόνια δεν τον ήξερα. Ήταν λίγο μετά την εξεταστική του Φλεβάρη όταν συνατήθηκα με μια άγνωστη κοπέλα. Εγώ κρατούσα ένα βιβλίο με φωτογραφίες του Yamapi, εκείνη μου είχε πει ότι θα φορούσε ένα κασκόλ μοβ. Δεν περίμενα ότι μαζί με εκείνη θα γνώριζα και τον Βασίλη. Τη συνάντησα και όλο χαρά με σύστησε σε ένα νεαρό, που για να μπορέσω να τον κοιτάξω έπρεπε να σηκώσω πολύ μα πολύ ψηλά το κεφάλι μου. Και ήταν εκεί. Με το μπλε ρουά χοντρό μοουφάν του, τα μαύρα αθλητικά παπούτσια του, το τζιν του,το γλυκό του άρωμα και τα μαλλιά καρφάκια-βιδούλες. Κι όλο αυτό σε ένα πρόσωπο τόσο μα τόσο παιδικό, δημιουργώντας μια αντίθεση σχεδόν καρτουνίστικη. Ένας άνθρωπος που με έκανε και γελούσα, που με συγκινούσε, που με έκανε να αισθάνομαι όμορφα με την παρουσία του. Δεν ήταν το ίδιο δίχως εκείνον στην παρέα, υπήρχε ένα κενό.
Αυτή ήταν η μέρα έναρξης μιας φιλίας με μια παρέα όλο κέφι και χαρά, αλλά και με πισώπλατα μαχαιρώματα. Από εκείνη την παρέα σχεδόν τίποτα δεν έχει μείνει. Διάσπαρτες κλίκες μονάχα και φυσικά ένα ζευγάρι. Κι ακόμα κι αν αναπολούμε τις ευχάριστες στιγμές εκείνης της άνοιξης, εγώ αισθάνομαι τυχερή, ευλογημένη που αυτή η παρέα μου χάρισε τον άνθρωπό μου.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που περπατήσαμε χέρι - χέρι και δεν ήμασταν καν ζευγάρι τότε. Είχε αρχίσει να καλοκαιριάζει και περπατούσαμε μπροστά από το Βασιλικό Θέατρο. Ήμασταν φίλοι πολύ καλοί τότε, αλλά από τη μεριά του (όπως μου έχει πει) είχε αρχίσει να μπαίνει κι άλλο συναίσθημα. Ασυνείδητα πιάσαμε τα χέρια, ασυνείδητα αρχίσαμε να φλερτάρουμε, κι όπως όλα αυτά έγιναν ξαφνικά, έτσι ξαφνικά δέσαμε και τη ζωή μας.Για πάντα.
Φωτογραφία της ημέρας:
11 σχόλια:
Τι γλυκό ποστ :) Και η φωτογραφία είναι πολύ όμορφη!!
Πολλά πολλά smileys!!!
Ζουζούνα μου όμορφη, το διάβασα και γέμισαν δάκρυα χαράς τα μάτια μου! Ειδικά αυτό το "για πάντα" στο τέλος, ήταν φανταστικό!
Εγώ πάλι το πρώτο "ραντεβού" με τον Βασίλη μου, το δώσαμε το βράδυ πριν φύγει για Κομοτηνή. Φορούσε ένα μπεζ πουκάμισο με μπανανιές. Ω,ναι..με μπανανιές!!! Εύχομαι αυτό το "για πάντα" να υπάρχει στις ζωές όλων μας..
Σας ευχαριστώ πολύ πολύ όλους σας!!!
πολυ συγκινητικο ποστ..! σ'ευχαριστω για ολα σου τα σχολια!!!!
σε φιλω, να εχεις μια υπεροχη μερα!
Otan mas aggixi i Agapi, metamorfonomaste, anageniomaste kai afto einai gia panta. Afto pou ginomaste. Tipota allo den einai gia panta, oute kan emois oi idioi! I Agapi omos taxidevi, anageniete mesa apto perasma tou hronou k mesa aptis kardies mas. To noima tis zoes *smiles*
@Αννιώ:Τα λέγαμε και χθες το βράδυ για τους Βασίλιδές μας..κάτι παίζει με το όνομα είμαι βεβαία...Πουκάμισο με μπανανιές;Πόσο χαίρομαι που δεν ήξερα τότε τον Βίλι.λολ.
@Anne:Κι άλλη Άννα στην παρέα!Καλώς όρισες λοιπόν στην Μικρή μου "πόλη".Να περνάς όμορφα.Πολλά φιλιά!
@Domenica:Πεθαίνω με τα σχόλιά σου!Πραγματικά με αγγίζουν πολύ.Και πόσο μα πόσο δίκιο έχεις.Αυτά είναι λόγια γυναίκας που αγαπά!Φιλιά πολλά όμορφη Κυπραία μου(από την Κύπρο δεν είσαι;;;)!
Ne apo tin Kypro eimai, to nisi gis agapis (afto den lene?) se efharisto gia to sholio sou Erina mou! Sou kopsa to onoma alla sou teriazi giati k esy ena aeriko eisai apo ta grafomena sou! *keep smiling*
Ναι, η Κυπρος είναι το νησί της Αγάπης.Ααααααααα..τί όμορφο που ακούγεται..Ερίνα...πωωω..λες και ανήκει σε ξωτικό του Τόλκιν.Χίλια ευχαριστώ Domenica μου!!
Τι όμορφο και γλυκό ποστ =)
Σου εύχομαι λοιπόν να είστε για πάντα μαζί!
Eho na sou kano parapono....pou argis toso na anevasis anartisi....to elenho sihna alla tipota....eisai poly apasholimeni fenete? ante grapse kati kenourgio....grapse gia ton kero...mou aresi otan perigrafis ton kero......kalo vrady!
Δημοσίευση σχολίου