Δεν έχω να πω πολλά, απλά είναι κινούμενα σχέδια που λίγο-πολύ (εγώ πολύ) καθόμασταν και βλέπαμε! Ποιός μπορεί να ξεχάσει την Sailor Moon ή το Μικρό μου Πόνυ ή το Dragon Ball; Εγώ σίγουρα όχι. Το αγαπημένο μου φυσικά ήταν τα Τοσοδούλια! Είχα έρωτα με την Ζωηρούλα και ήθελα να έχω σαν το φουστάνι, το καπέλο της και τα μαλλιά της!Μα τι γλυκήτατο παιδικό, χωρίς προστυχιά,πονηριά και βία.Δυστυχώς πια,αυτά δεν υπάρχουν...Είναι όμως καλό να τα βρούμε και να τα κρατήσουμε για να εχουμε και κάτι καλό να δείχνουμε στα παιδιά μας, αύριο-μεθαύριο.
Θυμάστε άλλα καλά παιδικά; Στύψτε λίγο το μυαλουδάκι σας να θυμηθεί λιγάκι; Εγώ έχω λίστες ολόκληρες από δαύτα!!
Φωτογραφία της ημέρας:
25 σχόλια:
Εγω τα θυμάμαι όλα αυτά,όπως προδίδει τ'ονομά μου είμαι φανατικός του Dragonball..Οσον αφορά την τοσοδούλα είναι όντως ένα όμορφο anime και ποιος να μου το λεγε ότι θα σήμαινε πολλά για μένα και στην πραγματικότητα..... :-D
Χα!Σε έπιασαααααααα!Νόμιζες ότι αλλάζοντας όνομα δε θα σε καταλάβαινα εεεεε;;;^^
Λάτρευα την sailor moon!!! Άλλα παιδικά, μμμ.. τον Aladdin και τα Χελωνονιντζάκια σίγουρα!!
Χτύπησες φλέβα μ' αυτό το ποστ...Τάρο ο γιος της δράκαινας ρισπέκτ. Όλα πολύ αγαπημένα, δεν μπορώ να διαλέξω αν και νομίζω ότι η Sailormoon ήταν απο τα πλέον αγαπημένα μου. Επίσης πρόσφατα έμαθα ότι τι τραγούδι intro του dragonball το λέει ο Πανούσης!
Τα αρκουδάκια της αγάπης; Ο Ντένις ο τρομερός (το είδωλο μου!); Οι πατατοκέφαλοι; Οι μαχητές του διαστήματος;
πολύ ωραία όλα! το μούμινς είχε κάτι όμως το ανησυχητικό, δεν μπορώ να το προσδιορίσω.. το dragonball το super ultra αγαπημένο μου!!!!!!!!!!!! εκτός από αυτά θυμηθείται και το Καμπαμαρού! και το plawres sanhiro!! τέλεια!! ή ο σερίφης του διαστήματος! χαμός!
http://www.youtube.com/watch?v=a1JGhr1FV1U
http://www.youtube.com/watch?v=sEvNE3XrSAg
Εγω προσωπικα δεν θυμαμαι τον εαυτο μου να εβλεπε ποτε τετοια παιδικα..Δεν ξερω αν ηταν επειδη οντως δεν μου αρεζαν ή οτι δεν τα πετυχαινα ποτε..Μαλλον το πρωτο πρεπει να ηταν..
Οι αναμνησεις μου απ τα παιδικα που εβλεπα μικρη περιοριζονται περισσοτερο σε ολες ανεξαιρετως τις ταινιες disney που τις εβλεπα ξανα και ξανα με τον μπαμπα μου..Δεν θελω να υπονοησω τπτ για τα παιδικα γιαπωνεζικα,απλα ποτε μα ποτε δεν μου αρεζαν..
Καλημερα και καλο μηνα Κατερινα μου!
Πάρε μερικά απο τα κινούμενα που έβλεπα μικρός στη Γαλλία.. Τους ελληνικούς τίτλους δεν τους ξέρω βασικά..
Καλά ε με έβλαες στη διαδιακασία να τα ψάξω όλα.. λολ θυμάμαι ώρες καψίματος τα ΣΚ με τα αδέρφια μου μπροστά στην τιβι..
http://www.youtube.com/watch?v=nQarPc_g3Vk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=J28YeOMafcg&feature=related
(χαχα αυτό το λάτρευα γιατί έπαιζαν όλο ποδόσφαιρο...!)
http://www.youtube.com/watch?v=_n2Ud83hn4A (το είδωλο μου!!!!ίδιος ήμουν και εγώ λολ)
http://www.youtube.com/watch?v=ocQgtb1bv3g
http://www.youtube.com/watch?v=2BXFDBs-MGg
http://www.youtube.com/watch?v=fFXGSRydR1Y
πωπω σε τί διαδικασία μας έβαλες βραδιάτικα λολ..
Σόρρυ που χάθηκα και δεν σας απάντησα,αλλά θα αποκαταστήσω τώρα την τιμή των σχολίων των ακολούθων μου!
@ClaireD.T.:αααααααα, ο Αλαντίν...τρελλαίνομαι για Αλαντίν και κυρίως τρελλαίνεται ο πρώτος σχολιαστής αυτής της ανάρτησης!^^ Η Sailor Moon είναι μια σταθερή αξία τελικά...
@Suitcase girl:Σε βλέπω ενημερωμένη αγαπητή μου και με συγκινείς βαθύτατα.Το τραγούδι στο dragonball,though,δεν το λέει ο Πανούσης, αλλά ο Πανος Τσαπαρας.
@Κέβιν:Ωραία ήταν τα αρκουδάκια της αγάπης,αλλά εμένα εκείνος ο κακός με φόβιζε τα μάλα. Ο Ντένις ήταν απλά ξεκαρδιστικός, οι πατατοκέφαλοι ήταν για να περνά η ώρα...οι μαχητές του διαστήματος ποιό ήταν;;;δεν το θυμάμαι...
@the commentator:εσύ αναφέρεις τα πλέον κλασίκ και αγαπημένα.Είναι αυτά που μας εισήγαγαν στα anime γενικότερα..Τα μούμινς ήταν γενικά κάπως καταθλιπτικά.Θες ο αργός ρυθμός που είχε η σειρά,θες τα όχι και τόσο αστεία γεγονότα που τα περιέβαλαν...τί να πω...πάντως τα έβλεπα...
@Νατάσα: Εσύ μαρή όλη την ώρα Ντίσνεϋ έβλεπες;Μόνο το lion king?Τηλεόραση δεν άνοιγες;Στην Ελλάδα έμενες για να πω πως ήσουν ξενιτεμένο παιδάκι και δεν έζησες τα καλύτερα παιδικά...μα ούτε κάντυ-κάντυ; Ούτε το μικρό μου πόνυ(φάε πεπόνι); Κι έγω έβλεπα Ντίσνεύ φανατικά και είχα όλες τις κασέτες, αλλά έβλεπα και τα άλλα...και δεν ήταν όοοοολα γιαπωνέζικα.Λες και ξέραμε τότες ότι ήταν γιαπωνέζικα...ουφ
@Κέβιν: όλα τα ξέρω εκτός από εκείνο με τους διαστημάνθρωπους.Δε μου λέει κάτι...
Είδες τί ωραία που κολλάς και ψάχνεις με τις ώρες;Εγώ ψλαχνοντας βρήκα μαργαριτάρια στο γιουτιούμπι,που νόμιζα πως δεν θα τα ξαναδώ ποτέ.Όπως τον Σέρλοκ Χόλμς εναντίον Αρσέν Λουπέν! Τέλειο ήταν αυτό!!!
Κατερινα μου δεν ξερω γιατι σου φαινεται τοσο παραξενο αλλα οντως δεν εβλεπα τετοιου ειδους παιδικα..Προτιμουσα και προτιμω ακομη τις ταινιες ντισνευ,και ναι τις εβλεπα ξανα και ξανα και ξανα,και οχι μονο αυτες αλλα οτιδηποτε ντισνευ επαιζε η τιβι και επισης looney tunes..φαντατικη εως αηδιας των τελευταιων..επισης και ντισνευ κλαμπ...
Την καντυ καντυ την θυμαμαι αμυδρα αλλα μου φαινοταν μαλλον πολυ κοριτσιστικη για να κατσω να την δω..τελος παντων!επισης θυμαμαι κατι κοπελες που λεγοταν απροσαρμοστες..σου λεει κατι αυτο??
Α παρντόν..ναι μικρο μου πονι εβλεπα!
Ο πόπαυ ήταν ή μάλλον είναι ο ήρωας μου …ήθελα σόνι και καλά σπανάκι μέσα στο τενεκεδάκι ….χε χε χε ….μέχρι που μια μέρα η μαμά το κάνε ….έβαλε λίγο σπανάκι μέσα σε ένα άδειο τενεκεδάκι του γάλακτος νουνού και το έφαγα όλο …μετά της είπα ….μαμά δες αυτό είναι σπανάκι με γάλα μμμμμ πολύ γλυκό ….χε χε ….ααα τι μου θύμισες …..Λάτρευα την Μπέτυ Βοο ήθελα να της μοιάσω ειδικά στο βάδισμα ….. λιγνός και χοντρός αγαπημένο …..κύρος ο εφευρέτης αγαπημένος χαρακτήρας …..τοσοδούλα λατρεμένη …..Μπάγκς μπάνυ ο ζαβολιάρης ……τομ και τζέρυ με τις ώρες ……felix η γάτα ….αλλά εκείνο που με σημάδεψε στη παιδική ηλικία ήταν το μικρό σπίτι στο λιβάδι. Ακόμα βλέπω καρτούνς ειδικά αυτό το πόρκυ πικ!!!!! Φιλάκια
Δεν ξερω για τα παιδικά που εβλεπα φανατικα αλλα το γνωστο και μη εξαιρετέο κόλλημα μου θα εχει επομενο επεισοδιο την 1 Νοεμβριου..Αντιλαμβανεσαι το δραμα μου...εχω ηδη ξεκινησει καθηστικη διαμαρτηρια εξω απ την σχολη..
Κατερινα μου,πώς ανεβαζουμε βιντεο στο μπλογκ?Σορι αλλα δεν εχω αλλο τροπο να σε ρωτησω..Σταθερο δεν εχω,ουτε κινητο γιατι μου τελειωσαν οι μοναδες,το ιντερνετ σερνεται..γαμ... τα...
http://www.twitvid.com/LD2KI πες μου οτι σαυτο το σημειο δεν πλανταξες,σαν να σε φανταζομαι βασικα..Περα απ την πλακα καποια πραγματα εχουν αρχισει να με ενοχλουν στην σειρα..
@Νατάσα: Καλέ τις θυμάμαι τις απροσάρμοστες!Με κάτι τραγουδιάρες δεν ήταν αυτό;Δεν σε "κατηγορώ" Νατάσα μου,απλά ακούγεται κάπως περίεργο μιας και το 99% των παιδιών εκείνη την εποχή βλέπαμε τέτοια παιδικά.Εσύ ανήκες στο εξαιρετέο 1%! Σήμερα θα δω το επεισόδιο και θα σου πω εντυπώσεις! Αρχίσανε πάλι τις καθυστερήσεις με τα επεισόδια. Αμάν πια!!!
@Domenica:Ο Ποπάυ μου προκαλούσε ανησυχία.Δεν μπορούσα να τον δω και ακόμη και τώρα άμα το τύχω δεν θα το δω.Τα υπόλοιπα που αναφέρεις τα γνωρίζω,αλλά δεν τα έτυχα ποτέ μου σε κάποιο κανάλι για να τα παρακολουθήσω.
Eν τω μεταξύ,οι απροσάρμοστες ηταν οι κακές ηταν αυτές και καλά...Οι αλλες πώς λέγονταν,θυμασαι??Κατερινακι μου ακόμη και σαυτο διαφέρω,τι να κανουμε??Η Αννα που ειναι παρεπιπτόντως??Να μας πει κ αυτη τι εβλεπε μικρη..Δεν την κοβω να εβλεπε γιαπωνεζικα κ αυτη..
Α το ειχαν ξανακοψει και πιο παλιά??Οι ανεξαντλητες και παντα αξιοπιστες πηγες μου για το glee με ενημερωνουν οτι η πέτρα του σκανδαλου ειναι το διδυμο x-factor και baseball για κάποιο λογο..
@Νατάσα:Αν θυμάμαι καλά,οι άλλες ήταν οι γόησσες και έμοιαζαν με την Μπάρμπι!Αλλά το παιδικό λεγόταν "οι γόησσες και οι απροσάρμοστες", όπου απροσάσμοστες ήταν οι κακές!
Καλέ έχεις δίκιο,το Αννιώ δεν φάνηκε καθόλου.Μπας και δεν έβλεπε παιδικά (ή δρακούλια όπως τα κατονομάζει);
Πολλές σειρές μετατίθενται πολύ αργότερα, μάλλον για οτυς λόγους που προέβαλλες.Άντε να δούμε πώς θα περάσει ο καιρός!
Προσωπικά,για το πώς θα περασει ο χρόνος που λες,εχω επιβαλει κανονες στο σπιτι..Αφου δεν εχουμε ιντερνετ,δεν εχουμε τηλεφωνο,δεν μπορουμε να επικοινωνησουμε σαν ανθρωποι με τους δικους μας,δεν μπορουμε να μπουμε στο μσν,δεν μπορουμε να διαβασουμε γιατι τα αρχεια που μας ανεβαζουν οι καθητγητες θελουν μια σοβαρη ταχυτητα για να κατεβουν,οχι αυτη που εχει ενα ηλιθιο στικακι.....εχω επιβαλει βραδυες μιουζικαλ..θελω να δω ολα τα μιουζικαλ που εχουν γυριστει ξεκινωντας απ το west side story,γιατι μαρεσαν τρομερα τα τραγουδια στο γλι...το καμπους του πανεπιστημιου εχει κινηματογραφικη σχεση και μπορεις να παιρνεις ταινιες χωρις να πληρωνεις πολλα...επισης θελω με εντελως δημοκρατικες διαδικασιες να πιεσω τον Κωστα να δει το γλι και μαλιστα να του αρεσει κιολας..Αν δεν το καταφερω εχω παρεα,οπως σου τις προαλλες στο φουμπου(εκανες facebook,ακομη δεν μπορω να το συνειδητοποιησω!η αννα το ξερει??)
Λοιπόν, λοιπόν...δεν έχω δει τι γράφετε...δεν έχω διαβάσει καν το ποστ...αλλά θα μιλήσω! Ναι, κυρίες μου, Θα μιλήσω! Σπάω τούτη τη σιωπή και λέγω....εγώ μίκυ μάο (έτσι τα λένε όλα αυτά), έβλεπα στην παιδική ηλικία μου κυρίωςμ, παρέα με τον αδερφό και τον μπαμπά μου. Κάντι-κάντι δεν έβλεπα καθότι ήταν ένα άθλιο, καταθλιπτικό καρτούν με τρομακτικά παιδάκια με τεράστια μάτια. Θαρρώ πως μόνο βλάβες μπορούσε να προξενήσει στον παιδικό ψυχισμό και τίποτα περισσότερο...Από τα αγαπημένα μου ήταν τα αρκουδάκια της αγάπης, οι φλίντστοουνς, οι αλλοι που έμοιαζαν με αυτους αλλά ήταν από την εποχή του "διαστήματος". Οι βαβουροπατάαααατεςςςςς, ήταν επίσης από τα πολύ αγαπημένα μου, μαζί με λούνει τιουνς, γκούφυ, στρουμφάκια, σπορτ μπίλλυ....αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ άλλα καθότι έχω ένα αρκετά γεμάτο κεφάλι από πληροφορίες σήμερα! Πάντως, απέφευγα να βλέπω "παιδικά" τα οποία μονο άσχημα μηνύματα θα είχαν να μου μεταδώσουν. Τα γιαπωνέζικα, ειλικρινά, ποτέ μα ποτέ δεν τα συμπάθησα. Ανέκαθεν με τρόμαζαν, κάτι το οποίο να εξακολουθεί να ισχύει...Σας καληνυχτώ....
Μπίμπ Μπιμπ!!!!
Άννα μου περιττό να σου πω πώς όλα τα μίκυ μαο που αναφέρεις είχαν τεράστια μάτια και κυρίως τα βαβουροπατατάκια και ο Σπορτ Βασ. Τελικά,μοιραζόμαστε σε αυτούς που έβλεπαν και γιαπανέζικα (αν και δεν το ξέραμε ότι ήταν γιαπωνέζικα τότες)μαζί με όλα τα άλλα και σε αυτούς που δεν είδαν ποτέ γιαπωνέζικα.Δεν πειράζει εσείς χάσατε!!!χεχεχεχε
Βρε αννιω μου γλυκο,βρε καλο μου κοριτσι,εχεις εναν αφοριστικό τροπο με τον οποιο μιλας για τα παιδικα αυτα!Οκ κ εμενα δεν μου αρεσαν αλλα δεν νομιζω οτι επηρεαζαν τον παιδικο ψυχισμο των παιδιων or whatever...Αλλωστε πως εξηγειται το γεγονος οτι ανα τον κοσμο αυτα τα παιδικα εχουν εκατομυρια φανατικους!
Και ερωτω!! Και θελω πραγματικα να με προσεξεις! Τι θα γινει μαρη με αυτη τη κατασταση??? Τα γιαπωνεζικα,που αρεσουν στην 1 κουμπαρα,δεν σαρεσουν,τα ντισνει παιδικα που αρεσουν και στις 2 κουμπαρες δεν σαρεσουν,το glee που αρεσει και στις 2 κουμπαρες δεν σαρεσει,τι να κανουμε με την περιπτωση σου ρε μανα μου??????ε??
Προς αποφυγην παρεξηγησεως τονιζω απλα οτι μιλαω με καθολα ευχαριστη διαθεση ετσι??Εχω αρχισει επιτελους να γραφω την 1 μου εργασια,γιαυτο...
Αχ βρε κουμπάρα 1,2,3,...45,..76(δεν ξέρω τί αριθμός είσαι πια!!!) πόσο συμφωνώ.Αννιώ δε σε πιάνουμε από πουθενά όμως!Μπράβο Νατασώ! Καλή αρχή με την εργασία και καλά αποτελέσματα!!!!
Κουμπάρα 1 φυσικά,θέλει και ερωτημα?? Αlways the one and only!
Ναι κ οχι μόνο αυτο,με κοροιδευει συνεχεια!Λογω της φωτο που εβαλα προχθες στο μπλογκ...και για το σχολιο που εκανα!Αφου το πιστευω τι να κανω...δες και την φςτο στο φουμπου με τον βασιλη και παρε θεση σε παρακαλω..δεν ειναι πραγματα αυτα...Καλημέρες!
Α...για καθήστε καλά....ΓΙΑ ΚΑΘΗΣΤΕ ΚΑΛΑ!!! Τα αρκουδάκια της αγάπης ήταν αγαπησιάρικα! Ο σπορ μπίλυ, είχε την αγαπημένη μου τσάντα και προσπαθώ να τον μιμηθώ! Μέχρι και sewing kit και κόλλας στιγμής έχει το πορτοφόλι μου! Επίσης, μου έφερε και τον μπίλυ στη ζωή μου...ΟΙΩΝΟΣ! Οι βαβουροπατάτες ήταν φασαριόζικες, νόστιμες και με ωραία μεγάλα ματάκια...¨ΟΧΙ ΑΛΗΘΩΡΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΠΟΥ ΓΕΜΙΖΑΝ ΔΑΚΡΥΑ!!!! Έτρωγε και μακαρόνια ο καπαμαρού....άσχετο αλλά γι αυτό με άρεζε....Α! Και σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα ζυμαρικών, βοήθεια μας!!!! ΜΕγάλη η χάρη τους....Και ναι...ναι...αφοριζω το μυξωμενα, κλαμενα παιδικά...Καταρα στην Κάντι Κάντι! Κατάρα στο Καρουζέλ και τη Μαρία Χοακίνα που πλήγωνε το Σιρίλο! Αλλά αδελφέ Σιρίλο..η ζωή συνεχίζεται!!!!
Τι έλεγα? Το γκλι δεν το έχω δει....αλλα φοβούμαι πως αν το δω θα κολλήσω...Εμένα ΕΞΑΠΑΝΕΚΑΘΕΝ μου άρεζαν τα τραγουδακια και τα μπιχλιμπιδωτα σηριαλ....Ειδικά αν χορευουν κιολας...τι άλλο? ΑΝ ΔΕ ΣΑΣ ΑΡΕΣΩ, ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΠΑΙΖΕΤΕ. ΑΥΤΑ ΕΙΧΑ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩ. (aν και ξερω πως πολυ σας αρεσω, με ποθειτε, με λατρευετε και δεν μπορειτε χωρις εμενα....)
Αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!Γέλασαααααααααααα!Αχαχαχαχαχαχαχα!Αχ πολύ ωραίο Αννιώ μου!Αννιώ μου ο Καμπαμαρού γιαπωνέζος ήταν όμως!Εμένα πιο πολύ με τρομαζαν τα αρκούδια τα αγαπησιάρικα.Όποτε είχε τον κακό είχε τρομακτική μουσική και επίσης δε μου άρεσε εκείνο το δρακούλι που είχε με το ποδήλατο!Μπλιαχ!
Το Καρουζέλ τί σου φταίει παιδί μου?Σε λίγο θα αφορίσεις και το μικρό σπίτι στο λιβάδι!
Αννιώ μου καλό,εμείς θέλουμε να δεις το ΓΛΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΛΛΗΣΕΙΣ!!!ΑΝΤΕ ΚΟΛΛΑ ΝΤΕ!ΤΙ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΛΛΑ ΣΤΙΓΜΗΣ;;;
Δημοσίευση σχολίου