Πίνω μια γουλιά καφέ από το ποτήρι που έπινε ο Β. πριν από λίγο και ξεκινώ να γράφω. Μπροστά από μια οθόνη υπολογιστή και κάνοντας διάσπαρτες δουλειές μέσα στο σπίτι θα περάσει αυτή η μέρα. Κι όμως έχει τόσο όμορφη μέρα. 'Ηλιος και κρύο. Η ιδανική ημέρα. Μία από αυτές που επιθυμώ μετά από ένα διάστημα συνεχών βροχών και κακοκαιρίας. Αλλά σήμερα θα μείνω μέσα. Δεν με πειράζει. Θα έρθουν κι άλλες μέρες σαν κι αυτή.
Θα καθίσω να διαβάσω ένα βιβλίο. Θα πλύνω ρούχα που ξέμειναν & δεν μπήκαν στο πλυντήριο, θα ακούσω μουσική, θα ψάξω για κανένα ενδιαφέρον site να με απασχολήσει για μερικές ώρες, θα περιηγηθώ στα μπλογκς που παρακολουθώ κι έχω τόσο καιρό να διαβάσω & θα δω μετά από πολύ καιρό την αγαπημένη μου ταινία!You've got mail.
Με τον καιρό συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο πως πολλά επαγγέλματα εκεί έξω δεν μου αρέσουν και φυσικά δεν θα μπορούσα να αποδώσω σε αυτά. Θα έπαιρνα πόδι την ίδια κιόλας στιγμή! Παράλληλα όμως, πλησιάζω όλο και πιο κοντά στο να βρω αυτό που μου ταιριάζει και θα ήθελα να κάνω. Αισθάνομαι ωραία με αυτή μου τη διαπίστωση.
Ένα μάθημα μου απομένει όπως είπα και σε άλλη μου ανάρτηση και η παρακολύθηση του μαθήματος αυτή αν και περίεργη είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Δεν θα έλεγα ότι είναι παράδοση μαθήματος από την καθηγήτρια, αλλά μια διαρκής συζήτηση και τοποθέτηση απόψεων και ερωτημάτων. Ίσως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μαθήματα που έχω παρακολουθήσει στα 7 χρόνια μαθημάτων.
Παρέδωσα βιογραφικά για εργασία. Προς το παρόν κανένα τηλέφωνο δε χτύπησε, κανένα mail δεν εξέλαβα. Ελπίζω όμως. Ελπίζω πως σύντομα κάτι θα συμβεί και θα καταφέρω να βρω μια προσωρινή εργασία. Δύσκολοι καιροί είναι μπρστά μας, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να τα παρατάμε, να γκρινιάζουμε, να μιζεριάζουμε και να χάνουμε το χαμόγελό μας! Η ζωή συνεχίζεται.
Η φωτογραφία της ημέρας:
6 σχόλια:
Τι όμορφο να διαβάζεις μία αισιόδοξη ανάρτηση τις Κυριακές... Λέω Κυριακές γιατί για μένα είναι η χειρότερη μέρα της εβδομάδας... Ακόμα και αν τρέχω όλη μέρα τις υπόλοιπες μέρες, η Κυριακή είναι ένα αναγκαίο κακό. Ζηλεύω την ημέρα σου. Δυστυχώς μόλις γράψω αυτό το σχόλιο πρέπει να κλείσω τον υπολογιστή για να γράψω έκθεση, αλλά δεν παραπονιέμαι. Μόνο έτσι ίσως επιτύχω τους στόχους μου. Καταπληκτική ταινία το You've got mail! Την είδα καταλάθος μία μέρα και μετά ονειροπολούσα όλη την υπόλοιπη... Και όσον αφορά τη δουλειά, θα τα καταφέρεις, όλοι μας θα τα καταφέρουμε... Παλαιότερες γενιές πέρασαν πολέμους, επιδημίες, εξαθλίωση και όμως τα κατάφεραν... Καλή σου μέρα!
@Maria G.: Μου αρεσει αυτη η αισιοδοξια που βγαζεις!Ειναι ωραιο πραγμα να βλεπεις τους νεους(λες κι εγω ειμαι καμια γρια,λολ) να μην χανουν την ελπιδα τους και να πιστευουν στα καλυτερα!Θυμάμαι πως οταν πηγαινα σχολειο κι εμενα η χειροτερη μερα ηταν η Κυριακη, γιατι την επομενη ειχε παλι σχολειο. Και φυσικα οταν ημουν στην 3η Λυκειου και τις Κυριακες ακομη διαβαζα ή πηγαινα στο φροντιστηριο για διαφορα διαγωνισματα & αναπληρωσεις μαθηματων. Τσαντιζομουν πολυ που δεν μπορουσα ουτε την Κυριακη μου να απολαυσω.Εχανα και το μεσημεριανο τραπεζι της μαμας που συνηθως ειχε κατι νοστιμο!Υπομονη ομως και θα περασει! Στο μελλον εχεις να περασεις πολλες ομορφες Κυριακες!Καλο σου διαβασμα & καλη σου μερα!
O glykos esoterikos mas cosmos einai enas asiliptos thysavros kai einai oti pragmatika ehoume se afti ti zoe!!!! *hamogelo*
@Domenica: Αχ!Μα πόσο συμφωνώ μαζί σου καλή μου!!!
To xero oti symfonas giati kathe sou anartisi mas afini na doume meros aftou tou glykou esoterikou kosmou pou zi mesa sou. Na se kala!!!!
Σκεφτόμουν σήμερα και θυμήθηκα το σχόλιο που άφησα σε αυτήν την ανάρτησή σου... Πόσο αχάριστη Θεέ μου... Παραπονιόμουν επειδή έπρεπε να κάνω το αυτονόητο... Και ξαφνικά, τα πάντα στη ζωή μου ανατράπηκαν... Δεν έχω την πολυτέλεια να παραπονιέμαι για το διάβασμα... Θέλω να γυρίζω στην θαλπωρή του δωματίου μου, να πιω πάλι καφέ στις κούπες μου, να κοιμηθώ στο κρεβατάκι μου... Ξέρω ότι το σχόλιό μου μοιάζει ασυνάρτητο, αλλά έτσι δεν είναι η ζωή; Δεν μπορείς να προβλέψεις τίποτα και τα πάντα μοιάζουν σαν μία απλή σύμπτωση... Θέλω πίσω τον εαυτό μου και υπόσχομαι να μην γκρινιάξω για βλακείες. Μόνο όταν χάνεις κάτι καταλαβαίνεις πόσο πολύτιμο ήταν.
Δημοσίευση σχολίου